Όλος ο κόσμος γνωρίζει σήμερα την θεραπεία με τα σταφύλια, πολλοί λίγοι όμως γνωρίζουν την θεραπεία με τα λεμόνια, η οποία εντούτοις είναι ωφελιμότατη. Ιδίως δε για τους ρευματικούς και αρθριτικούς.
Ο χυμός του λεμονιού ενεργεί επί της εκκρίσεως του ουρικού οξέος και της ουρίνης, η εντονότερη του όμως ενέργεια είναι πρωτίστως αλκαλική.
Δεν πρέπει να φανταζόμαστε ότι το λεμόνι είναι
οξικό φρούτο. Η απάτη του πολύ κόσμου, προέρχεται από το κιτρικό οξύ το οποίο περιέχει. Η κιτρική αυτή όμως ουσία καίγεται εύκολα μέσα στον οργανισμό και μεταβάλετε σε αλκαλικά ανθρακούχα.
Η θεραπεία με τα λεμόνια είναι για αυτό πρωτίστως θεραπεία αλκαλοποιήσεως, ανάλογη ως προς τα αποτελέσματα της, με την χρήση της διτανθρακικής σόδας.
Πρέπει να θεωρείται μάλιστα ως ανώτερη, γιατί τα φυσικά προϊόντα απορροφούνται καλύτερα από τα χημικά και υφίστανται ευκολότερα την πρέπουσα μεταβολή εντός του οργανισμού.
Ο χυμός του λεμονιού άλλωστε δεν παρέχει μόνο κιτρικές ουσίες. Κατά την ανάλυσή του βρίσκονται και στοιχεία πικρά ως γόμα, μαλικό οξύ και δεν είναι απίθανο επιστημονικός να έχουν και τα στοιχεία αυτά την ευεργετική τους επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.
Όπως σε κάθε θεραπεία όμως, και στην θεραπεία του λεμονιού χρειάζεται ειδικός τρόπος.
Το να καταπίνει κανείς καθημερινά ορισμένη ποσότητα χυμού λεμονιού δεν είναι θεραπεία. Είναι συνήθεια τροφοδοτική, εξαίρετη άλλωστε.
Μία θεραπεία προϋποθέτει σημαντική λήψη του θεραπευτικού στοιχείου. Επιπλέον πρόκειται περί πράγματος προσωρινού, το οποίο διαρκεί ορισμένο καιρό μόνο. Την αρχίζει δηλαδή κανείς ορισμένη ημέρα και την τελειώνει ορισμένη.
Πως γίνεται η θεραπεία του λεμονιού σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα
Αρχίζετε να λαμβάνετε τον χυμό ενός λεμονιού την πρώτη ημέρα. Είναι περιττό να φάτε και την φλούδα.
Έπειτα λαμβάνετε καθημερινός ένα λεμόνι περισσότερο έως ότου φτάσετε στα δέκα λεμόνια. Τότε κατεβαίνετε ελαττώνοντας από ένα λεμόνι καθημερινός. Όταν φτάσετε στο τελευταίο λεμόνι, η θεραπεία τελείωσε. Αν παρατηρήσετε ευχάριστα συμπτώματα, μπορείτε να ξαναρχίσετε μετά από μικρή διακοπή.
Το ελάττωμα του λεμονιού είναι ότι αδιάλυτο καίει το στομάχι. Για να αποφύγει κανείς αυτό το άσχημο αρκεί να το λαμβάνει, πολύ διαλυμένο σαν λεμονάδα.
Η προτιμότερη ώρα για την λήψη του χυμού είναι μία ώρα μετά το γεύμα.
Η Θεραπεία αυτή ήταν γνωστή από την απώτατη αρχαιότητα. Ο Πλίνιος ο αρχαίος μάλιστα την συνιστά με ιδιαίτερη θέρμη. Σήμερα δε εφαρμόζεται συστηματικά σε Γερμανία και Ελβετία.
Προφυλάξεις
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας. Μην χρησιμοποιείτε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη ιατρού.
Οι φυσικές θεραπείες και τα βότανα δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Πηγή: ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΠΕΛΑΣΓΟΥ 1932
Από το trelogiannis
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου