Κατά τον Αισχύλο, οι Γοργόνες κατοικούσαν στα πεδία της Κισθήνης, γύρω από τον Άτλαντα της Λιβύης και όποιος τις αντίκριζε πέθαινε. Κατά τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, οι Γοργόνες ήταν έθνος από φιλοπόλεμες γυναίκες, που κατοικούσαν στη Λιβύη κοντά στη λίμνη Τριπωνίδα. Βασίλισσά τους ήταν η Μέδουσα, και πολεμούσαν εναντίον των γειτονικών τους Αμαζόνων. Τις αφάνισαν ο Περσέας και ο Ηρακλής. Σε πολλές παραστάσεις γλυπτών και αγγείων εικονίζεται ο
Περσέας να κόβει το κεφάλι της Μέδουσας.
ΕΑΝ ανατρέξει κανείς στα διάφορα Ελληνικά Εγκυκλοπαιδικά Λεξιά, θα δει ότι η Γοργώ ήταν ένα θαλάσσιο τέρας της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, η σημερινή Γοργόνα.
Όταν οι Γίγαντες πολεμούσαν εναντίον των θεών στη Φλέγρα (ή Φλεγραίον πεδίον), η Γη γέννησε τη Γοργώ για να βοηθήσει τους γιους της, τους Γίγαντες. Η Αθηνά σκότωσε τη Γοργώ και χρησιμοποίησε το δέρμα της σαν ασπίδα (αιγίδα). Στον πρόγονο των Αθηναίων Ερεχθέα έδωσε σταγόνες από το αίμα της Γοργούς που είχαν διπλή ιδιότητα – και θανατηφόρο και ιαματική. Γι' αυτό η Αθηνά ονομαζόταν και Γοργοφόνη.
Σύμφωνα με άλλους μύθους, οι Γοργόνες ήταν τρεις: Η Σθενώ, η Ευρυάλη και η Μέδουσα. Η τελευταία ήταν η μόνη θνητή και την αποκεφάλισε ο Περσέας. Ήταν φοβερά τέρατα, με κεφάλια που περιβάλλονταν από φίδια, δόντια αγριόχοιρων, χάλκινα χέρια, πλατιά μύτη, άγρια μάτια και χρυσά φτερά. Έμεναν στις δυτικές εσχατιές της γης, πέρα από τη Νύκτα και τον Ωκεανό, κοντά στις Εσπερίδες.
Κατά τον Αισχύλο, οι Γοργόνες κατοικούσαν στα πεδία της Κισθήνης, γύρω από τον Άτλαντα της Λιβύης και όποιος τις αντίκριζε πέθαινε. Κατά τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, οι Γοργόνες ήταν έθνος από φιλοπόλεμες γυναίκες, που κατοικούσαν στη Λιβύη κοντά στη λίμνη Τριπωνίδα. Βασίλισσά τους ήταν η Μέδουσα, και πολεμούσαν εναντίον των γειτονικών τους Αμαζόνων. Τις αφάνισαν ο Περσέας και ο Ηρακλής. Σε πολλές παραστάσεις γλυπτών και αγγείων εικονίζεται ο Περσέας να κόβει το κεφάλι της Μέδουσας.
Το 1911, σε ανασκαφές, βρέθηκε στην Κέρκυρα ναός της Γοργούς (ή της Αρτέμιδος ή Κυβέλης με μορφή Γοργούς). Το δυτικό αέτωμα του δωρικού αυτού ναού, μήκους 22 μέτρων, είχε παράσταση της Μέδουσας με τα παιδιά της Πήγασο και Χρυσάορα, και από κάθε μεριά δύο τεράστια λιοντάρια, το ιερό ζώο της Κυβέλης.
Βεβαίως, με το όνομα Γοργώ υπήρξαν στην αρχαιότητα και ορισμένα ιστορικά πρόσωπα:
1.Η Κόρη του βασιλιά Κλεομένη της Σπάρτης και σύζυγος του Λεωνίδα. Πολύ έξυπνη από μικρό παιδί, κατάλαβε πως ο πατέρας της κινδύνευε να καμφθεί όταν ο Πέρσης πρέσβης τού ζήτησε γην και ύδωρ, και του είπε: «Πατέρα, ο ξένος θα σε διαφθείρει αν δεν τον διώξεις!». Αργότερα, όταν ήρθε στη Σπάρτη δελτίον δίπτυχον από μέρους του εξόριστου βασιλιά της Σπάρτης Δημάρατου, που είχε καταφύγει στην περσική αυλή, η Γοργώ, βασίλισσα πια, κατάλαβε πως κάτω από το κερί θα είχαν γραφεί πληροφορίες και συμβούλευσε να ξύσουν προσεκτικά το κερί. Πραγματικά, υπήρχε εκεί η είδηση της εκστρατείας που μελετούσε ο Ξέρξης εναντίον της Ελλάδας.
-->
Περσέας να κόβει το κεφάλι της Μέδουσας.
ΕΑΝ ανατρέξει κανείς στα διάφορα Ελληνικά Εγκυκλοπαιδικά Λεξιά, θα δει ότι η Γοργώ ήταν ένα θαλάσσιο τέρας της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, η σημερινή Γοργόνα.
Όταν οι Γίγαντες πολεμούσαν εναντίον των θεών στη Φλέγρα (ή Φλεγραίον πεδίον), η Γη γέννησε τη Γοργώ για να βοηθήσει τους γιους της, τους Γίγαντες. Η Αθηνά σκότωσε τη Γοργώ και χρησιμοποίησε το δέρμα της σαν ασπίδα (αιγίδα). Στον πρόγονο των Αθηναίων Ερεχθέα έδωσε σταγόνες από το αίμα της Γοργούς που είχαν διπλή ιδιότητα – και θανατηφόρο και ιαματική. Γι' αυτό η Αθηνά ονομαζόταν και Γοργοφόνη.
Σύμφωνα με άλλους μύθους, οι Γοργόνες ήταν τρεις: Η Σθενώ, η Ευρυάλη και η Μέδουσα. Η τελευταία ήταν η μόνη θνητή και την αποκεφάλισε ο Περσέας. Ήταν φοβερά τέρατα, με κεφάλια που περιβάλλονταν από φίδια, δόντια αγριόχοιρων, χάλκινα χέρια, πλατιά μύτη, άγρια μάτια και χρυσά φτερά. Έμεναν στις δυτικές εσχατιές της γης, πέρα από τη Νύκτα και τον Ωκεανό, κοντά στις Εσπερίδες.
Κατά τον Αισχύλο, οι Γοργόνες κατοικούσαν στα πεδία της Κισθήνης, γύρω από τον Άτλαντα της Λιβύης και όποιος τις αντίκριζε πέθαινε. Κατά τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, οι Γοργόνες ήταν έθνος από φιλοπόλεμες γυναίκες, που κατοικούσαν στη Λιβύη κοντά στη λίμνη Τριπωνίδα. Βασίλισσά τους ήταν η Μέδουσα, και πολεμούσαν εναντίον των γειτονικών τους Αμαζόνων. Τις αφάνισαν ο Περσέας και ο Ηρακλής. Σε πολλές παραστάσεις γλυπτών και αγγείων εικονίζεται ο Περσέας να κόβει το κεφάλι της Μέδουσας.
Το 1911, σε ανασκαφές, βρέθηκε στην Κέρκυρα ναός της Γοργούς (ή της Αρτέμιδος ή Κυβέλης με μορφή Γοργούς). Το δυτικό αέτωμα του δωρικού αυτού ναού, μήκους 22 μέτρων, είχε παράσταση της Μέδουσας με τα παιδιά της Πήγασο και Χρυσάορα, και από κάθε μεριά δύο τεράστια λιοντάρια, το ιερό ζώο της Κυβέλης.
Βεβαίως, με το όνομα Γοργώ υπήρξαν στην αρχαιότητα και ορισμένα ιστορικά πρόσωπα:
1.Η Κόρη του βασιλιά Κλεομένη της Σπάρτης και σύζυγος του Λεωνίδα. Πολύ έξυπνη από μικρό παιδί, κατάλαβε πως ο πατέρας της κινδύνευε να καμφθεί όταν ο Πέρσης πρέσβης τού ζήτησε γην και ύδωρ, και του είπε: «Πατέρα, ο ξένος θα σε διαφθείρει αν δεν τον διώξεις!». Αργότερα, όταν ήρθε στη Σπάρτη δελτίον δίπτυχον από μέρους του εξόριστου βασιλιά της Σπάρτης Δημάρατου, που είχε καταφύγει στην περσική αυλή, η Γοργώ, βασίλισσα πια, κατάλαβε πως κάτω από το κερί θα είχαν γραφεί πληροφορίες και συμβούλευσε να ξύσουν προσεκτικά το κερί. Πραγματικά, υπήρχε εκεί η είδηση της εκστρατείας που μελετούσε ο Ξέρξης εναντίον της Ελλάδας.
2. Η Λεσβία ποιήτρια, που συναγωνιζόταν τη Σαπφώ. Η Σαπφώ μιλούσε γι' αυτήν στις ωδές της ειρωνικά και καθόλου κολακευτικά.
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου