Στις 29 Μαΐου 2006, η λάσπη άρχισε να εκρήγνυται από αρκετές περιοχές στο ινδονησιακό νησί της Java,θάβοντας ολόκληρες πόλεις και αναγκάζοντας πολλούς Ινδονήσιους να φύγουν.
Μέχρι το Σεπτέμβριο του 2006,η έκρηξη έφτασε στο αποκορύφωμα και αρκετή λάσπη έπληξε την επιφάνεια για να καλύψει 72 ολυμπιακές πισίνες ημερησίως.
Η έκρηξη, γνωστή ως Lusi, συνεχίζεται και έχει γίνει η πιο
καταστροφική συνεχιζόμενη έκρηξη λάσπης στην ιστορία. Τώρα, περισσότερο από 11 χρόνια μετά την έκρηξή για πρώτη φορά, οι ερευνητές μπορεί να έχουν καταλάβει γιατί η λάσπη δεν έχει σταματήσει: βαθιά υπόγεια, το Lusi συνδέεται με ένα κοντινό ηφαιστειακό σύστημα.
Σε μια νέα μελέτη στο Journal of Geophysical Research: Solid Earth, ένα περιοδικό της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, οι ερευνητές εφάρμοσαν μια τεχνική που οι γεωφυσικοί χρησιμοποιούν για να χαρτογραφήσουν το εσωτερικό της Γης για να απεικονίσουν την περιοχή κάτω από την Lusi.
Οι εικόνες δείχνουν ότι ο αγωγός που παρέχει λάσπη στον Lusi συνδέεται με τους θαλάμους μάγματος του κοντινού ηφαιστειακού συγκροτήματος Arjuno-Welirang μέσω ενός συστήματος ρηγμάτων 6 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια.
-->
Μέχρι το Σεπτέμβριο του 2006,η έκρηξη έφτασε στο αποκορύφωμα και αρκετή λάσπη έπληξε την επιφάνεια για να καλύψει 72 ολυμπιακές πισίνες ημερησίως.
Η έκρηξη, γνωστή ως Lusi, συνεχίζεται και έχει γίνει η πιο
καταστροφική συνεχιζόμενη έκρηξη λάσπης στην ιστορία. Τώρα, περισσότερο από 11 χρόνια μετά την έκρηξή για πρώτη φορά, οι ερευνητές μπορεί να έχουν καταλάβει γιατί η λάσπη δεν έχει σταματήσει: βαθιά υπόγεια, το Lusi συνδέεται με ένα κοντινό ηφαιστειακό σύστημα.
Σε μια νέα μελέτη στο Journal of Geophysical Research: Solid Earth, ένα περιοδικό της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, οι ερευνητές εφάρμοσαν μια τεχνική που οι γεωφυσικοί χρησιμοποιούν για να χαρτογραφήσουν το εσωτερικό της Γης για να απεικονίσουν την περιοχή κάτω από την Lusi.
Οι εικόνες δείχνουν ότι ο αγωγός που παρέχει λάσπη στον Lusi συνδέεται με τους θαλάμους μάγματος του κοντινού ηφαιστειακού συγκροτήματος Arjuno-Welirang μέσω ενός συστήματος ρηγμάτων 6 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια.
Η μελέτη της σύνδεσης αυτών των δύο συστημάτων θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα πώς εξελίσσονται τα ηφαιστειακά συστήματα, ανεξάρτητα από το αν εκρήγνουν μάγμα, λάσπη ή υδροθερμικά υγρά, σύμφωνα με τους συγγραφείς.
Πηγή
Από το apocalypsejohn
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου