Ο νεαρός stalker που έκλεβε τα εσώρουχα της βασίλισσας Βικτορίας και έζησε στις καπνοδόχους των ανακτόρων του Μπάκιγχαμ για ένα χρόνο

Αφίσα της ταινίας του 1950, "The Mudlark", που είναι εμπνευσμένη από την ιστορία του "Boy Jones" - πηγή

Ο πρώτος -ίσως- stalker διάσημων που έχει καταγραφεί στην Ιστορία, την ημέρα ζούσε στους τοίχους του Μπάκιγχαμ και το βράδυ έκλεβε τα εσώρουχα της βασίλισσας Βικτορίας.

Γύρω στις 5 το πρωί της 14ης Δεκεμβρίου του 1838, ένας υπηρέτης είδε ένα πρόσωπο στο παράθυρό του. Έμοιαζε να είναι μουτζουρωμένο με αιθάλη και ανήκε σε έναν χαμογελαστό νεαρό. Ξαφνικά το πρόσωπο εξαφανίστηκε. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση, ο υπηρέτης ανακάλυψε ότι ένα από τα
δωμάτια του ανακτόρου είχε λεηλατηθεί. Σήμανε συναγερμός και ακολούθησε κυνηγητό.
Ένας αστυνόμος είδε τον νεαρό άνδρα να τρέχει στο γκαζόν. Αφού έπιασε τον εισβολέα τον πήγε στην κουζίνα, όπου το φως ήταν καλύτερο. Το πρόσωπο και τα ρούχα του αγοριού ήταν καλυμμένα με αιθάλη και φορούσε δύο παντελόνια. Όταν του έβγαλαν το πρώτο παντελόνι, έπεσαν κάμποσα γυναικεία εσώρουχα.

"Με κάποιον τρόπο, ο μικρός είχε μπει στο παλάτι, περνώντας μέσα από τις αίθουσες, τους διαδρόμους και τα υπνοδωμάτια σαν να του ανήκαν", έγραψε ο Jan Bondeson στο Queen Victoria's Stalker: The Strange Story of the Boy Jones. Είχε μπει στο δωμάτιο της βασίλισσας και μαζί με τα εσώρουχα της, είχε κλέψει ένα πορτρέτο της, ένα γράμμα και μια συλλογή λευκών ειδών. Η βασίλισσα είχε μείνει στο Κάστρο του Ουίνδσορ εκείνη τη νύχτα.

Όταν τον πίεσαν, ο μικρός είπε ότι τον λένε Edward Cotton. Η αστυνομία έμαθε ότι κρυβόταν πίσω από τα έπιπλα ή μέσα στις καμινάδες κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη νύχτα τριγυρνούσε στις αίθουσες. Μερικές φορές κατά τη διάρκεια συσκέψεων μεταξύ της βασίλισσας και των υπουργών της, κρυβόταν απλά κάτω από ένα τραπέζι και τους άκουγε. Όταν πεινούσε πήγαινε στην κουζίνα. Όταν βρωμιζόταν πολύ, έβαζε το μοναδικό πουκάμισό του για πλύσιμο. Ζούσε στο ανάκτορο σχεδόν ένα χρόνο.
Για πολλά χρόνια, παρά τις συλλήψεις του, επέστρεφε πάντα, ξανά και ξανά, έμπαινε στο παλάτι και τρομοκρατούσε την βασίλισσα. Το προσωπικό τον ονόμασε "Boy Jones".
Οι Βρετανοί αγαπούσαν την Βικτόρια. Οι προηγούμενοι δύο βασιλιάδες -οι θείοι της- ήταν διεφθαρμένοι, αναποτελεσματικοί και γέροι. Η Βικτόρια ήταν νέα και αθώα, μια αγνή προσωπικότητα. Έγινε δημοφιλής. Θαυμαστές της έριχναν επιστολές στην άμαξα της και την επισκέπτονταν στο παλάτι με προτάσεις γάμου.

Τον Ιούλιο του 1838, κοντά στα δωμάτια της βασίλισσας, κάποιος αργυροχόος ονόματι Thomas Flower βρέθηκε να κοιμάται σε μια καρέκλα. Ήταν ένας από τους επίμονους θαυμαστές της που κατάφερε και μπήκε στο παλάτι και, κουρασμένος ψάχνοντάς την, αποκοιμήθηκε. Τον έστειλαν στη φυλακή, αλλά δύο φίλοι του τον έβγαλαν.
Όσο για τον Edward Cotton, στις 19 Δεκεμβρίου εμφανίστηκε ενώπιον των δικαστών. Το αστυνομικό τμήμα ήταν γεμάτο με δημοσιογράφους. Ένας μάρτυρας αναγνώρισε τον νεαρό άνδρα ως ένα πρώην βοηθό του με το όνομα Edward Jones. Ο πατέρας του το επιβεβαίωσε. Όταν οι δικαστές ρώτησαν για τα κίνητρά του, ο Jones απάντησε ότι είχε βρει όλα τα αντικείμενα στο γρασίδι.

Τελικά, μετά από μια δίκη γεμάτη με γέλια και δυσπιστία, οι δικαστές έκριναν αθώο τον νεαρό. Η αστυνομία συνεχάρη τον Jones. Το γεγονός ότι είχε καταφέρει να ζήσει μέσα στο παλάτι, χωρίς να τον καταλάβουν, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, έδειξε ότι είχε μερικά ταλέντα και ανώτερη νοημοσύνη. Πίστευαν ότι ο νεαρός θα τους έδινε κάτι που θα άξιζε τον κόπο.
Λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα, ο Jones σκαρφάλωσε ξανά στα τείχη του παλατιού. Ήταν δύο εβδομάδες μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού της βασίλισσας, του πρίγκιπα Αλβέρτου. Στις 3 Δεκεμβρίου του 1840, ο υπηρέτης της βασίλισσας ανακάλυψε τον Jones κάτω από τον καναπέ στην αίθουσα δίπλα στο μπουντουάρ της βασίλισσας.

"Αν είχε έρθει στην κρεβατοκάμαρα μου, πόσο θα είχα φοβηθεί!", έγραψε η βασίλισσα στο ημερολόγιό της.
Ο Jones συνελήφθη ξανά και δικάστηκε και πάλι. Δήλωσε παράφρονας αλλά απορρίφθηκε και καταδικάστηκε σε τρίμηνη φυλάκιση. Όταν αφέθηκε ελεύθερος, τον Μάρτιο, προσπάθησε να μπει και πάλι στο παλάτι και καταδικάστηκε σε τρίμηνη καταναγκαστική εργασία.
Τα δικαστήρια δεν ήξεραν τι να κάνουν μαζί του. Το έγκλημά του δεν ήταν κακούργημα, επομένως δεν μπορούσαν να τον στείλουν στη φυλακή. Προσπάθησαν να τον πείσουν να καταταγεί στο ναυτικό, αλλά αρνήθηκε. Ο Jones ήταν ένας πολύ περίεργος χαρακτήρας και, εκτός από τη βασίλισσα, ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για άλλες γυναίκες. Ήταν ένας πολύ μοναχικός χαρακτήρας, αλλά δεν ήταν σχιζοφρενής ή τρελός, απλά περίεργος.

Μετά την τελευταία απελευθέρωσή του, όταν ο Jones πιάστηκε ξανά κοντά στο παλάτι, τον έστειλαν στη Βραζιλία, όπου παρέμεινε σε ένα πλοίο-φυλακή, στην ανοικτή θάλασσα, για έξι χρόνια. Έγινε αλκοολικός και διαρρήκτης και κατάφερε να επιστρέψει στην Βρετανία. Αυτή την φορά, τον έστειλαν στην Αυστραλία, όπου πουλούσε πίτες. Αλλά και πάλι κατάφερε να γυρίσει στο Λονδίνο. Τελικά, επέστρεψε στην Αυστραλία όπου εργάστηκε ως τελάλης στο Περθ.
Στα 1880, σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από την φήμη του, ο πρώην κατάδικος πήρε το όνομα Thomas Jones. Τον ενοχλούσε πολύ που ήταν γνωστός ως ο stalker της βασίλισσας και τον πείραζαν ακόμα και τα αστεία.
Ο Jones πέθανε το 1893 όταν έπεσε από μια γέφυρα όντας μεθυσμένος. Μέχρι τότε, η βασίλισσα είχε προσλάβει περισσότερους φρουρούς στο παλάτι.

-->

Η επιτάφια στήλη του Edward Jones - πηγή

Η ιστορία του ενέπνευσε ένα παιδικό βιβλίο και την ταινία The Mudlark. Είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του Bairnsdale σε έναν τάφο χωρίς σήμανση. Η ταφόπλακά του αναφέρει ότι μπήκε στο Κάστρο του Ουίνδσορ, ενώ όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι είχε μπει στο Μπάκιγχαμ.
από: timeline
Από το 3otiko

loading...