Φλερτάροντας μέσω σωληνώσεων στα νυχτερινά κέντρα του Βερολίνου στην δεκαετία του 1920

Το Tinder των αρχών του 20ου αιώνα

Θα το έχετε ακούσει: "το φλερτ σήμερα δεν είναι όπως παλιά". Ή και "εφαρμογές όπως το Tinder έχουν κάνει το φλερτ πιο απόμακρο".
Ωστόσο, το να κοιτάει κάποιος, να κρίνει και να στέλνει μηνύματα από μακριά -όπως γίνεται δηλαδή με τις σύγχρονες εφαρμογές- δεν είναι κάτι το καινούργιο. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1920, εκείνοι που έβγαιναν για
να διασκεδάσουν στα νυχτερινά κέντρα του Βερολίνου και φοβόντουσαν να έρθουν αντιμέτωποι με κάποιο πρόσωπο που τους ενδιέφερε, μπορούσαν να επικοινωνούν με αγνώστους σε όλη την αίθουσα.
Το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν να θέσουν σε λειτουργία τον πλησιέστερο πνευματικό σωλήνα.

Δύο νυχτερινά κέντρα ειδικότερα -το Resi και το Femina- πρωτοστάτησαν σ' αυτήν την τάση. Στο Resi, ένα μεγάλο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης με ζωντανή μουσική και πίστα χορού που χωρούσε 1.000 άτομα, επέτρεπε το ανώνυμο φλερτ αργά τη νύχτα μεταξύ ξένων μέσω ενός περίπλοκου συστήματος επιτραπέζιων τηλεφώνων και πνευματικών σωλήνων.

Σε ένα άρθρο της Chicago Tribune περιγράφεται το μπαλέτο του κλαμπ, σήμερα γνωστό ως "Waltzing Water", που ξεκίνησε το 1928. Στο άρθρο περιγράφεται όμως και σύστημα των τηλεφώνων και των σωληνώσεων που υπήρχαν σε κάθε τραπέζι.
Υπήρχαν τηλέφωνα σε κάθε τραπέζι και πάνω τους υπήρχε ένας αριθμός που άναβε. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνει κάποιος ήταν να κοιτάξει τριγύρω στο χώρο, να δει κάτι που να του τραβήξει την προσοχή, να σημειώσει τον αριθμό του τραπεζιού και να στείλει ένα μήνυμα. Παρεμπιπτόντως, στο Ballhaus του Βερολίνου, αυτό το σύστημα με τα τηλέφωνα εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα (δείτε εδώ).

Παρόμοια συστήματα ευημερούσαν και στο Femina, το μεγαλύτερο από τα δύο νυχτερινά κέντρα, με πάνω από 2.000 καθίσματα, δύο μεγάλα μπαρ και ένα μικρότερο στον προθάλαμο, τρεις ορχήστρες, μια υδραυλική πίστα χορού και πάνω από 225 επιτραπέζια τηλέφωνα, τα οποία συνοδεύονταν από οδηγίες τόσο στα γερμανικά όσο και στα αγγλικά.
Αλλά για εκείνους που ήταν πολύ ντροπαλοί για να πάρουν τηλέφωνο, οι πνευματικοί σωλήνες προσέφεραν μια τέλεια εναλλακτική λύση. Οι σωλήνες ήταν ενσωματωμένοι στις κουπαστές και βρισκόταν από ένας σε κάθε τραπέζι. Το κλαμπ παρείχε χαρτί για να κρατάει κανείς σημειώσεις. Το μόνο που είχαν να κάνουν οι ενδιαφερόμενοι ήταν να καθορίσουν πού ήθελαν να σταλούν οι επιστολές τους.

-->
Στο Resi, στέλνονταν πολλές προκλητικές σημειώσεις, αλλά οι πρόθυμοι να φλερτάρουν έπρεπε να είναι προσεκτικοί καθώς τα μηνύματα ελέγχονταν από γυναίκες -μια μορφή λογοκρισίας. Επίσης, μπορούσε ο κάθε επίδοξος εραστής, εκτός από κάποιο σημείωμα, να στείλει και κάποιο δώρο μέσα ένα μακρύ κατάλογο με αρώματα, κόπτες πούρων, ταξιδιωτικά σχέδια ακόμη και -έτσι λένε- κοκαΐνη...
από: atlas obscura
Από το 3otiko

loading...