Ήρθε στην Αθήνα εκείνα τα χρόνια η Ελευθερία από το Αγρίνιο νέα κοπέλα πανέμορφη για να δουλέψει...έμενε σε μια μακρινή θεία ....
Έπιασε δουλειά σε ένα μαγερειό στην γειτονιά που το είχε ένας μεσόκοπος...αγροίκος...
Μπεκρόπινε ...χαρτόπαιζε και γλυκοκοίταζε και την Ελευθερία ....
Αυτή μαγείρευε....σερβίριζε στον
εργατόκοσμο τα μεσημέρια αλλά και τα βράδια....
Με τα χρόνια η Ελευθερία έπεσε στα γρανάζια του αφεντικού της ....σπιτώθηκε
μαζί του στην κάμαρα που υπήρχε στην αυλή πίσω από την ταβέρνα....
Αγράμματο κορίτσι ήταν ...η θεία δυσανασχετούσε που την είχε στο σπίτι....
Τι να έκανε....
Έτρωγε και ξύλο...μαύρη ζωή....η γειτονιά κάποια στιγμή έβαλε πλάτη για να την στηρίξει.
Ένα βράδυ μερικοί γεροδεμένοι στρίμωξαν τον ταβερνιάρη και του έδωσαν τελεσίγραφο αν αγγίξει ξανά την Ελευθερία θα έχει να κάνει μαζί τους.....
έπεσε και λίγο "ξεσκόνισμα" στον γιακά για δείγμα....
Το χαμόγελο ξαναήρθε στην κοπέλα....ότι φαϊ περίσσευε από την ταβέρνα
το μοίραζε στους γείτονες....έφιαχνε γλυκά και τα πήγαινε στις αυλές....
για τα παιδιά...
Είχε πλέον μια μεγάλη οικογένεια που την προστάτευε....
Ο ταβερνιάρης με τα χρόνια κατέρρευσε...το κρασί του σακάταψε το συκώτι...
Η Ελευθερία δεν τον άφησε....τον κοίταξε με γιατρούς....
Προς το τέλος της ζωής του ένα απόγευμα και χωρίς να πάρει είδηση η γειτονιά
την παντρεύτηκε και έβαλε τον παππά να γράψει την διαθήκη του....
Άφησε την ταβέρνα στην Ελευθερία ...κάποια μετρητά και ένα μεγάλο γραφτό
συγγνώμη.
Το παλιό το μαγερειό έγινε ταβερνάκι με ταμπέλα να γράφει "Ελευθερία"....
είχε μέσα και κάντρο με την φωτογραφία του....άντρα της.
Αργότερα ανέλαβε ένας ανηψιός της τα κουμάντα....εκείνη πήγαινε τα βράδυα
καθότανε λίγο σε ένα τραπεζάκι και μετά γύριζε στο σπίτι της που ήταν απέναντι
σε όροφο της νέας πολυκατοικίας...το αγόρασε....
Ήταν η εποχή που άρχιζαν τα κουτιά να χτίζονται το ένα δίπλα στο άλλο
γκρεμίζοντας τα σπίτια με τις αυλές...
-->
Έπιασε δουλειά σε ένα μαγερειό στην γειτονιά που το είχε ένας μεσόκοπος...αγροίκος...
Μπεκρόπινε ...χαρτόπαιζε και γλυκοκοίταζε και την Ελευθερία ....
Αυτή μαγείρευε....σερβίριζε στον
εργατόκοσμο τα μεσημέρια αλλά και τα βράδια....
Με τα χρόνια η Ελευθερία έπεσε στα γρανάζια του αφεντικού της ....σπιτώθηκε
μαζί του στην κάμαρα που υπήρχε στην αυλή πίσω από την ταβέρνα....
Αγράμματο κορίτσι ήταν ...η θεία δυσανασχετούσε που την είχε στο σπίτι....
Τι να έκανε....
Έτρωγε και ξύλο...μαύρη ζωή....η γειτονιά κάποια στιγμή έβαλε πλάτη για να την στηρίξει.
Ένα βράδυ μερικοί γεροδεμένοι στρίμωξαν τον ταβερνιάρη και του έδωσαν τελεσίγραφο αν αγγίξει ξανά την Ελευθερία θα έχει να κάνει μαζί τους.....
έπεσε και λίγο "ξεσκόνισμα" στον γιακά για δείγμα....
Το χαμόγελο ξαναήρθε στην κοπέλα....ότι φαϊ περίσσευε από την ταβέρνα
το μοίραζε στους γείτονες....έφιαχνε γλυκά και τα πήγαινε στις αυλές....
για τα παιδιά...
Είχε πλέον μια μεγάλη οικογένεια που την προστάτευε....
Ο ταβερνιάρης με τα χρόνια κατέρρευσε...το κρασί του σακάταψε το συκώτι...
Η Ελευθερία δεν τον άφησε....τον κοίταξε με γιατρούς....
Προς το τέλος της ζωής του ένα απόγευμα και χωρίς να πάρει είδηση η γειτονιά
την παντρεύτηκε και έβαλε τον παππά να γράψει την διαθήκη του....
Άφησε την ταβέρνα στην Ελευθερία ...κάποια μετρητά και ένα μεγάλο γραφτό
συγγνώμη.
Το παλιό το μαγερειό έγινε ταβερνάκι με ταμπέλα να γράφει "Ελευθερία"....
είχε μέσα και κάντρο με την φωτογραφία του....άντρα της.
Αργότερα ανέλαβε ένας ανηψιός της τα κουμάντα....εκείνη πήγαινε τα βράδυα
καθότανε λίγο σε ένα τραπεζάκι και μετά γύριζε στο σπίτι της που ήταν απέναντι
σε όροφο της νέας πολυκατοικίας...το αγόρασε....
Ήταν η εποχή που άρχιζαν τα κουτιά να χτίζονται το ένα δίπλα στο άλλο
γκρεμίζοντας τα σπίτια με τις αυλές...
Ήρθε και η σειρά της ταβέρνας να κατεδαφιστεί η Ελευθερία ήταν τυχερή....
είχε φύγει από το απέναντι διαμέρισμα σε μεγάλη ηλικία....
"φρόντισε" ο κληρονόμος της ο ανηψιός γι αυτό ... πήρε και δυνατή αντιπαροχή....την έβαλε σε "οίκο ευγηρίας" οικονομικό....κάπου στην Πλατεία Βάθης.
Από το Πίσω στα παλιά
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου