"Μάγκας είμ’ απ’ το Ψυρρή που με τρέμουνε πολλοί
κι όποιος μου κάνει το κακό
είν’ ισόβια κακό.
Είμ’ ένας μάγκας ξακουστός κι από τον κόσμο ζηλευτός.
Στο παιχνίδι σαν θα μπω, δεν μπορώ να
σας το πω,
όλοι στρίβουν σαν με δουν,
για να μην ρεζιλευτούν,
με ξέρουν πως δεν τους ψηφώ,
γι’ αυτό μου κάνουν το κουτό."
Νταλγκάς
Στην δεκαετία του ΄50 υπήρχαν κατοικίες κοσμήματα στου Ψυρρή.
Συνυπήρχαν με τα τσαγκαράδικα μέχρι που άρχισε η συστηματική
υποβάθμιση της περιοχής από κάποιους που ήθελαν να αγοράσουν
τις ιδιοκτησίες σχεδόν τσάμπα.
Μια φιλική οικογένεια είχε μια μονοκατοικία στην περιοχή και πηγαίναμε
επίσκεψη.
Μια διαφορετική γειτονιά θα έλεγα ...ούτε κοσμική αλλά ούτε
και λαϊκή.
Από το μπαλκόνι εκείνου του σπιτιού έβλεπες τον Ιερό Βράχο .
Για τους ιδιοκτήτες του ήταν κάτι σαν σπάνιος και ανεκτίμητος πίνακας
μεγάλου ζωγράφου.
Υπήρχε και μια άμιλλα με τους κατοίκους της Πλάκας....αλλά η κάθε γειτονιά
είχε και την δική της ομορφιά.
Με τα χρόνια η συνοικία του Ψυρρή άρχισε να χάνει την αίγλη της...
Τα νεοκλασικά πέρασαν στους κληρονόμους και αυτοί με την σειρά τους
στον βωμό του κέρδους τα νοικιάσανε τα πουλήσανε στους επαγγελματίες
της νυχτερινής διασκέδασης και λάτρεις των ντεσιμπέλ.
Οι λίγοι προσπαθήσανε να μείνουν στα σπίτια που γεννήθηκαν
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Μπήκαν λουκέτα στις αυλόπορτες σφράγισαν πόρτες και παράθυρα
αλλά και πάλι οι εισβολείς δεν πτοήθηκαν.
Άστεγοι βρήκαν καταφύγιο...χρήστες χώρους "χτυπήματος".....
Δεν ήταν λίγες οι φορές που η Πυροσβεστική χρειάστηκε να επέμβει
όταν το καταχείμωνο "φιλοξενούμενοι" προσπαθούσαν να ζεσταθούν
ανάβοντας φωτιά χρησιμοποιώντας απομεινάρια παλιών επίπλων
αλλά και πόρτες.
Θα θυμηθώ και το μικρό καφενεδάκι μέσα σε μια στοά
όπου οι παλιοί "μερακλήδες" έστριβαν και κανένα .
Και ποιός να τους πειράξει....πολλά τα χρόνια στην πλάτη τους και μια
συνήθεια "φυσιολογική" γι αυτούς.
Ο φουκαράς ο καφετζής άναβε κανένα Ανατολίτικο στικάκι στην αρχή της
στοάς για να μπερδεύει τους γνωρίζοντες....χαμογελούσε
όταν κοιτούσες...με νόημα.
-->
κι όποιος μου κάνει το κακό
είν’ ισόβια κακό.
Είμ’ ένας μάγκας ξακουστός κι από τον κόσμο ζηλευτός.
Στο παιχνίδι σαν θα μπω, δεν μπορώ να
σας το πω,
όλοι στρίβουν σαν με δουν,
για να μην ρεζιλευτούν,
με ξέρουν πως δεν τους ψηφώ,
γι’ αυτό μου κάνουν το κουτό."
Νταλγκάς
Στην δεκαετία του ΄50 υπήρχαν κατοικίες κοσμήματα στου Ψυρρή.
Συνυπήρχαν με τα τσαγκαράδικα μέχρι που άρχισε η συστηματική
υποβάθμιση της περιοχής από κάποιους που ήθελαν να αγοράσουν
τις ιδιοκτησίες σχεδόν τσάμπα.
Μια φιλική οικογένεια είχε μια μονοκατοικία στην περιοχή και πηγαίναμε
επίσκεψη.
Μια διαφορετική γειτονιά θα έλεγα ...ούτε κοσμική αλλά ούτε
και λαϊκή.
Από το μπαλκόνι εκείνου του σπιτιού έβλεπες τον Ιερό Βράχο .
Για τους ιδιοκτήτες του ήταν κάτι σαν σπάνιος και ανεκτίμητος πίνακας
μεγάλου ζωγράφου.
Υπήρχε και μια άμιλλα με τους κατοίκους της Πλάκας....αλλά η κάθε γειτονιά
είχε και την δική της ομορφιά.
Με τα χρόνια η συνοικία του Ψυρρή άρχισε να χάνει την αίγλη της...
Τα νεοκλασικά πέρασαν στους κληρονόμους και αυτοί με την σειρά τους
στον βωμό του κέρδους τα νοικιάσανε τα πουλήσανε στους επαγγελματίες
της νυχτερινής διασκέδασης και λάτρεις των ντεσιμπέλ.
Οι λίγοι προσπαθήσανε να μείνουν στα σπίτια που γεννήθηκαν
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Μπήκαν λουκέτα στις αυλόπορτες σφράγισαν πόρτες και παράθυρα
αλλά και πάλι οι εισβολείς δεν πτοήθηκαν.
Άστεγοι βρήκαν καταφύγιο...χρήστες χώρους "χτυπήματος".....
Δεν ήταν λίγες οι φορές που η Πυροσβεστική χρειάστηκε να επέμβει
όταν το καταχείμωνο "φιλοξενούμενοι" προσπαθούσαν να ζεσταθούν
ανάβοντας φωτιά χρησιμοποιώντας απομεινάρια παλιών επίπλων
αλλά και πόρτες.
Θα θυμηθώ και το μικρό καφενεδάκι μέσα σε μια στοά
όπου οι παλιοί "μερακλήδες" έστριβαν και κανένα .
Και ποιός να τους πειράξει....πολλά τα χρόνια στην πλάτη τους και μια
συνήθεια "φυσιολογική" γι αυτούς.
Ο φουκαράς ο καφετζής άναβε κανένα Ανατολίτικο στικάκι στην αρχή της
στοάς για να μπερδεύει τους γνωρίζοντες....χαμογελούσε
όταν κοιτούσες...με νόημα.
Του Ψυρρή....μια διαφορετική γειτονιά που σε παραπέμπει στην πραγματική
την ντόμπρα μαγκιά μιας άλλης περισσότερο καθαρής εποχής.
Από το Πίσω στα παλιά
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου