Δημητρης Βεντουρης
Η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής περιλαμβάνεται στις μεγάλες Θεομητορικές γιορτές είναι κινητή και γιορτάζεται πάντα την Παρασκευή της λαμπροβδομάδας. Τον Απρίλη του 1944 συνέπεσε με την 21η Απριλίου. Τη μέρα εκείνη, έγινε η μεγάλη έκρηξη στις αποθήκες πυρομαχικών του στρατοπέδου που βρισκόταν στη θέση στρατώνα εκεί που βρίσκεται σήμερα η πλατεία Βενιζέλου. Ποτέ δεν εξακριβώθηκε αν η έκρηξη οφειλότανε σε σαμποτάζ ή άλλη αιτία. Το σίγουρο είναι πως οι μάρτυρες του περιστατικού
νοιώσανε στιγμές βγαλμένες από την αποκάλυψη. Το ξέρω καλά γιατί το σπίτι που μεγάλωσα απέχει 200 μέτρα, από εκεί, κι οι αφηγήσεις των δικών ανθρώπων που τα ζήσανε ξεπερνάνε την φαντασία.
Χάθηκε ο ουρανός απ’ τον καπνό και τη φωτιά, τα πορτοπαράθυρα διαλύθηκαν από το ωστικό κύμα, κι οι άνθρωποι δεν ξέρανε που να κρυφτούνε ανάμεσα στα βλήματα που περνούσαν δίπλα τους σφυρίζοντας. Κι όμως την ημέρα εκείνη δεν άνοιξε μύτη. Εργοστάσια πυροτεχνημάτων εκρήγνυνται προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων, και σ’ ένα τέτοιο γεγονός δεν υπήρξε ούτε καν τραυματισμός! Στα κατοπινά χρόνια της ανοικοδόμησης της περιοχής υπήρξανε θύματα από άσκαστα βλήματα που βρεθήκανε στα θεμέλια των σπιτιών, εκείνη τη μέρα όμως τίποτα.
Η αίσθηση των κατοίκων ήτανε τόσο έντονη πως ένα αόρατο δίχτυ προστασίας είχε απλωθεί πάνω τους, που τους έκανε ν’ αφιερώσουν όχι μόνο εικονοστάσι της στον Αγιο Γιώργη αλλά και να ζητήσουν την ονομασία του δρόμου που συνδέει την πλατεία με την Νίκαια (πράγμα που έγινε) σε Ζωοδόχου Πηγής. Τα πρόσφατα χρόνια φτιάχτηκε κι ο σύλλογος κατοίκων που με την συνδρομή του δήμου φτιάξανε το μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται πάνω στην πλατεία.
Θυμάμαι παιδάκι τη μάνα μου που τέτοια μέρα αρνιότανε να κάνει ακόμα και τις πιο απλές δουλείες μέχρι ν’ απολύσει η εκκλησία σε ανάμνηση του γεγονότος. Εχοντας μεγαλώσει με τέτοιες παραστάσεις μπορώ να βεβαιώσω πως το μικρό παρεκκλήσι πρέπει να το δει κανείς μάλλον σαν μνημείο αναφοράς στην ιστορία της πόλης, παρά σαν αυτοτελή θρησκευτικό χώρο.
-->
Η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής περιλαμβάνεται στις μεγάλες Θεομητορικές γιορτές είναι κινητή και γιορτάζεται πάντα την Παρασκευή της λαμπροβδομάδας. Τον Απρίλη του 1944 συνέπεσε με την 21η Απριλίου. Τη μέρα εκείνη, έγινε η μεγάλη έκρηξη στις αποθήκες πυρομαχικών του στρατοπέδου που βρισκόταν στη θέση στρατώνα εκεί που βρίσκεται σήμερα η πλατεία Βενιζέλου. Ποτέ δεν εξακριβώθηκε αν η έκρηξη οφειλότανε σε σαμποτάζ ή άλλη αιτία. Το σίγουρο είναι πως οι μάρτυρες του περιστατικού
νοιώσανε στιγμές βγαλμένες από την αποκάλυψη. Το ξέρω καλά γιατί το σπίτι που μεγάλωσα απέχει 200 μέτρα, από εκεί, κι οι αφηγήσεις των δικών ανθρώπων που τα ζήσανε ξεπερνάνε την φαντασία.
Χάθηκε ο ουρανός απ’ τον καπνό και τη φωτιά, τα πορτοπαράθυρα διαλύθηκαν από το ωστικό κύμα, κι οι άνθρωποι δεν ξέρανε που να κρυφτούνε ανάμεσα στα βλήματα που περνούσαν δίπλα τους σφυρίζοντας. Κι όμως την ημέρα εκείνη δεν άνοιξε μύτη. Εργοστάσια πυροτεχνημάτων εκρήγνυνται προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων, και σ’ ένα τέτοιο γεγονός δεν υπήρξε ούτε καν τραυματισμός! Στα κατοπινά χρόνια της ανοικοδόμησης της περιοχής υπήρξανε θύματα από άσκαστα βλήματα που βρεθήκανε στα θεμέλια των σπιτιών, εκείνη τη μέρα όμως τίποτα.
Η αίσθηση των κατοίκων ήτανε τόσο έντονη πως ένα αόρατο δίχτυ προστασίας είχε απλωθεί πάνω τους, που τους έκανε ν’ αφιερώσουν όχι μόνο εικονοστάσι της στον Αγιο Γιώργη αλλά και να ζητήσουν την ονομασία του δρόμου που συνδέει την πλατεία με την Νίκαια (πράγμα που έγινε) σε Ζωοδόχου Πηγής. Τα πρόσφατα χρόνια φτιάχτηκε κι ο σύλλογος κατοίκων που με την συνδρομή του δήμου φτιάξανε το μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται πάνω στην πλατεία.
Θυμάμαι παιδάκι τη μάνα μου που τέτοια μέρα αρνιότανε να κάνει ακόμα και τις πιο απλές δουλείες μέχρι ν’ απολύσει η εκκλησία σε ανάμνηση του γεγονότος. Εχοντας μεγαλώσει με τέτοιες παραστάσεις μπορώ να βεβαιώσω πως το μικρό παρεκκλήσι πρέπει να το δει κανείς μάλλον σαν μνημείο αναφοράς στην ιστορία της πόλης, παρά σαν αυτοτελή θρησκευτικό χώρο.
Η εντύπωση πως στον ουρανό της πόλης βρίσκεται η Υπέρμαχος Στρατηγός που ακόμα και στα μαύρα χρόνια της κατοχής λειτουργούσε σαν ζωοδόχος πηγή ελπίδας, ήταν κυρίαρχη σε δυο γενιές κατοίκων που ζήσανε στην περιοχή, κι η θεαματική συμμετοχή του κόσμου στην ακολουθία της Ανάστασης που από πέρσι γίνεται στο μικρό εκκλησάκι, λειτουργεί σαν κρίκος συνέχειας στην ιστορία της πόλης, και δικαιώνει όσους προσπάθησαν για να φτάσουμε μέχρι εδώ.
Από το vissiniclubnogate
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου