Ποια χειρόγραφα χρησιμοποιήθηκαν για ... νεκρόπανα;

Μπορεί η ματαιοδοξία για τη διατήρηση της ανθρώπινης σάρκας στην αιωνιότητα να μη δικαιώνει, προς το παρόν τουλάχιστον, τις αρχικές προσδοκίες των Αιγυπτίων και τις μεταφυσικές αγωνίες τους . Η άγνοιά τους, όμως, για την αξία των εγγράφων που χρησιμοποίησαν για νεκρόπανα, συνέβαλε στη διάσωση κειμένων μοναδικών του ελληνικού και αιγυπτιακού πολιτισμού ή εξαιρετικά χρήσιμων για την
«ανάγνωση» της καθημερινότητας εκείνων των χρόνων!.. Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί!..

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ την αποκάλυψη ότι οι Άγγλοι φυλάσσουν μέσα στα υπόγεια των πανεπιστημίων τους 800 κιβώτια με αρχαία ελληνικά χειρόγραφα από την περιοχή της Οξυρύγχου στην Αίγυπτο, είδε το φως της δημοσιότητας ένα άρθρο που υπογράφει ο έγκριτος και καταξιωμένος αρθρογράφος Γρηγόρης Ρουμπάνης, στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της 23ης Απριλίου 2005, ο οποίος βλέπει, όμως, το θέμα, από μία άλλη φιλοσοφική διάσταση. Έστω κι αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί του σε ορισμένα σημεία του άρθρου (π.χ. για τους ρασοφόρους, πολιτικούς κλπ), εν τούτοις αξίζει κανείς να παρακολουθήσει τις σκέψεις του:

«Ενδεχομένως το φαινόμενο της Οξυρρύγχου να μη μείνει μοναδικό στην Ιστορία. Ενδεχομένως η ελληνική αυτή πόλη της Αιγύπτου να αποδειχθεί, έπειτα από ορισμένους ακόμα αιώνες, ότι δεν είναι η μόνη που έθαβε το τότε (παρακμιακό) πα­ρόν της, τυλιγμένο με τους παπύρους γνώσης, ακόμα και σοφίας αιώνων.

Μπορεί η ματαιοδοξία για τη διατήρηση της ανθρώπινης σάρκας στην αιωνιότητα να μη δικαιώνει, προς το παρόν τουλάχιστον, τις αρχικές προσδοκίες των Αιγυπτίων και τις μεταφυσικές αγωνίες τους . Η άγνοιά τους, όμως, για την αξία των εγγράφων που χρησι­μοποίησαν για νεκρόπανα, συνέβαλε στη διάσωση κειμένων μοναδικών του ελληνι­κού και αιγυπτιακού πο­λιτισμού ή εξαιρετικά χρήσιμων για την «ανάγνωση» της καθημερινότητας εκείνων των χρό­νων. Έτσι, για να μείνει χωρίς νόημα μια άλλη ματαιοδοξία (εγκληματι­κή αυτή) ορισμένων «φωτισμένων ιεραρ­χών» της νέας θρησκείας, να εξαφανίσουν στη φωτιά οριστικά το α­πειλητικό -για το νέο κόσμο που οικοδο­μούσαν- πνεύμα της αρχαιότητας..

Αυτά, πριν από χιλιάδες χρόνια. Για να εν­θαρρυνθούν σήμερα από τη χρήση των νέ­ων τεχνολογιών οι ερευνητές των χαμένων κρίκων του ανθρώπινου πολιτισμού. Για να ενθαρρυνθεί εκ παραλλήλου ολίγον και ο κάθε μεροκαματιάρης της γραφίδας σήμερα, ότι δεν εργάζεται επί ματαίω. Κι αν, για πολλούς, οι σελίδες των εφημερίδων δεν χρησιμεύουν για τίποτε άλλο παρά για να τυλί­γουν διάφορα -άχρηστα εν πολλοίς αντι­κείμενα, τα οποία στη συνέχεια ξεχνούν στην αποθήκη τους, στον αρχαιολόγο και τον ι­στορικό του μέλλοντος σίγουρα θα χρησι­μεύσουν για πολύ περισσότερα.

Έτσι δεν έγινε σε κάθε ανασκαφή; Έτσι θα γίνει και σε εκείνο το μακρινό μέλλον. Και βεβαίως θα ανιχνεύονται μέσω των κιτρινισμένων και δυσανάγνωστων εφημερίδων τα επιτεύγματα της εποχής μας, αλλά θα ανακαλύπτονται και οι μιζέριες της παρακμής μας, η απειλή ενός νέου σκοταδισμού.

Μια εφημερίδα να πέσει στα χέρια του καθηγητή μελλοντικής Οξφόρδης, θα κάνει τον άνθρωπο να χάσει το χρώμα και τη μιλιά του: Για την πολιτική ανοησία που συνοδεύ­ει την τεχνολογική εξέλιξη (όπως σε κάθε πε­ρίοδο παρακμής), για τη ματαιοδοξία της σημερινής αυτοκρατορία δύναμης (των Ηνω­μένων Πολιτειών της Αμερικής) να θέσει υ­πό τον έλεγχο τις επαρχίες που δεν μπόρε­σε να ελέγξει ούτε η ελληνιστική επέκταση ούτε η ρωμαϊκή ή οποιαδήποτε άλλη αυτο­κρατορία, για την εναγώνια προσπάθεια της ηγεσίας του μεγαλύτερου σε δύναμη θρη­σκευτικού δόγματος (από κοντά και τα αδελφά δόγματα) να διαιωνίσει την κυριαρχία του στο ανθρώπινο πνεύμα. Θα τα καταφέρει άραγε να βαδίσει με το κεφάλι όρθιο η ανθρωπότητα; Ή θα περπατά επί μακρόν σκυμμένη υπό τις εντολές ανθρωπάριων τύπου Mπους και Pάϊς; Θα ξαναβρεί το δρόμο της Αναγέννησης; Ή θα χαθεί και πάλι για μερικούς αιώνες στις ατραπούς που την ο­δηγούν οι ευλογίες των ράσων, είτε αυτά εγκληματούν στο όνομα του Θεού είτε στο ό­νομα του Αλλάχ; Την απάντηση δυστυχώς θα την έχει μόνο εκείνος ο καθηγητής. Γι' αυτά τα σπουδαία, όπως και για μερικά ακόμα, κάπως πιο μικρά. Πως φέρ' ειπείν ένας τόπος που λάμπει στο φως του ήλιου και γεννά α­κούραστα ποιητές και δασκάλους της σοφίας, λεηλατείται τόσο ανελέητα από τις ορδές αμαθών εργολάβων της πολιτικής.

-->
Πως εκεί που πάει να σηκώσει το κεφάλι της αξιοπρέπειας, τον δένουν χεροπόδαρα με συμμαχίες, συμφέροντα άλλων και δουλείες βρώμικες, κλείνοντας τη φωνή των ποιητών που αναζητούν το νερό της δικαιοσύνης…»
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

loading...