Η μακριά και παράξενη ιστορία του κοψίματος... των νυχιών

Τα νύχια έχουν έναν λειτουργικό σκοπό, αλλά σίγουρα έχουν με μια ενοχλητική παρενέργεια.
Και αυτό δεν είναι άλλο από το να πρέπει να τα κόβουμε συχνά-πυκνά, και πώς αλλιώς παρά με ένα νυχοκόπτη.
Οι σύγχρονοι νυχοκόπτες είναι ένα αρκετά πρόσφατο φαινόμενο, σχεδόν τόσο παλιά όσο και οι ελβετικοί σουγιάδες. Πράγμα που σημαίνει ότι για μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, το κόψιμο των νυχιών ήταν ένας μπελάς.
Το κόψιμο των νυχιών είναι
περίπλοκο και μια υγιεινή πρακτική που κατά καιρούς περιβάλλονταν από δεισιδαιμονίες (Προλήψεις αναφερόμενες σε μέρες της εβδομάδας και μήνες, Προλήψεις αναφερόμενες σε ανθρώπινα μέλη vol. 1 και vol. 2).
Ποιος όμως ανακάλυψε τον σύγχρονο νυχοκόπτη;

Το σχέδιο των Eugene Heim και Oelestin Matz το 1881

Κάπου στα 1875, άρχισαν να εμφανίζονται διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τον σύγχρονο νυχοκόπτη, με τον πρώτο να σχεδιάζεται από κάποιον άνδρα Valentine Fogerty, αν και η συσκευή του θα μπορούσε να περιγραφεί καλύτερα ως μια κυκλική λίμα παρά το γνωστό νυχοκόπτη. Το πρώτο γνωστό σχέδιο κοινό με τους σημερινούς νυχοκόπτες ήταν των εφευρετών Eugene Heim και Oelestin Matz, με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1881.
Και οι δύο συσκευές προσπαθούσαν να λύσουν ένα πρόβλημα που, μέχρι τότε, λυνόταν με παλιομοδίτικα μαχαίρια. Για παράδειγμα, ένας νυχοκόπτης με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του R.W. Stewart μοιάζει περισσότερο με αποφλοιωτή μήλου παρά με νυχοκόπτη -κάπως έτσι "έκοβαν" τα νύχια τους τότε. Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε ο όρος "κόψιμο" για να περιγράψει τη διαδικασία μέχρι τον 19ο αιώνα που τότε περιγράφονταν ως "ξεφλούδισμα".

Αναδρομή
Το 1702, ο Ιρλανδός δραματουργός George Farquhar κάνει μια αναφορά στο "ξεφλούδισμα".
Ακόμα πιο πίσω, μαθαίνουμε μερικά ακόμα σχετικά με τα νύχια, όπως και το γεγονός ότι στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ, αν κάποιος είχε μεγάλα νύχια τόσο λιγότερο πιθανότητες υπήρχαν να δούλευε. Αλλά το ενδιαφέρον για τον καλλωπισμό των νυχιών πάει ακόμα πιο πίσω, στους αρχαίους Ρωμαίοι συγκεκριμένα.
Ο σατιρικός Οράτιος γράφει επανειλημμένα για τα νύχια στα έργα του. Στο έργο Σάτιρες, αναφέρει το φάγωμα των νυχιών από κάποιον που είναι νευρικός, ή σε μεταγενέστερο έργο, στο πρώτο βιβλίο των Επιστολών αναφέρει τη διαδικασία του κοψίματος των νυχιών στα αρχαία κουρεία.
Εκείνη την εποχή, η Κλεοπάτρα της Αιγύπτου, η οποία έζησε μεταξύ του 69 και του 30 π.Χ., ήταν γνωστή ότι χρησιμοποιούσε χυμό φυτών χέννα για να βάψει τα νύχια της με μια σκουρόχρωμη απόχρωση και λόγω του κοινωνικού κώδικα της εποχής, ήταν από τις λίγες που τα έβαφε κόκκινα.
Πηγαίνοντας ακόμη πιο πίσω, υπάρχει μια αναφορά στο κόψιμο των νυχιών στην Παλαιά Διαθήκη, στο Δευτερονόμιον (21,12 Μετάφραση Ο'):

Ἐὰν δὲ ἐξελθὼν εἰς πόλεμον ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς σου καὶ παραδῷ σοι Κύριος ὁ Θεός σου εἰς τὰς χεῖράς σου καὶ προνομεύσῃς τὴν προνομὴν αὐτῶν
καὶ ἴδῃς ἐν τῇ προνομῇ γυναῖκα καλὴν τῷ εἴδει καὶ ἐνθυμηθῇς αὐτῆς καὶ λάβῃς αὐτήν σεαυτῷ γυναῖκα
καὶ εἰσάξῃς αὐτὴν ἔνδον εἰς τὴν οἰκίαν σου, καὶ ξυρήσεις τὴν κεφαλὴν αὐτῆς καὶ περιονυχιεῖς αὐτὴν

Το σχέδιο του Antioch Clipper

-->
Ο νυχοκόπτης έχει εξελιχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα, υπάρχουν νυχοκόπτες με μεγάλες λαβές, ή πολύ μακρύς (όπως ο Antioch Clipper, μια συσκευή του 2011 με την οποία δεν χρειάζεται να σκύψουμε για να κόψουμε τα νύχια των ποδιών), ή πολύ ακριβοί (όπως ο Khlip Ultimate Clipper), αλλά και ηλεκτρικοί (όπως ο Vanrro V1).

από: atlas obscura
Από το 3otiko

loading...