Οι εικονομάχοι χρησιμοποιούσαν αποτεφρωτήρια για το κάψιμο των ΑΓΙΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ , σήμερα για λόγους υγιεινής και οικονομίας χώρου επιθυμούμε να χρησιμοποιήσουμε αποτεφρωτήρια για το κάψιμο εν δυνάμει ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
Στην φώτο η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑ της Ιεράς Μονής των Ιβήρων όπως διασώθηκε από την μανία των εικονομάχων.
Τι πιστεύει ο απλός πιστός λαός;
Το ανθρώπινο
πρόσωπο Εικόνα του ΘΕΟΥ.
“Ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός τού εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστί;”.(Α’ Κορ. ΣΤ’ 12-20)
Βιώνουμε και σήμερα Εικονομαχία με τα ανθρώπινα πρόσωπα ;
«Το άτομο είναι η βιολογική ύπαρξη, υποταγμένο στην απρόσωπη συλλογική αναγκαιότητα του είδους. Αντίθετα, κάθε πρόσωπο είναι μοναδικό, με τα ιδιαίτερα φυσικά και πνευματικά χαρακτηριστικά του, και γι’ αυτό μία απόλυτη ετερότητα, αλλά και ένας τέλειος μικρόκοσμος, μια πληρότητα. Κάθε πρόσωπο, με τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αποτελεί μία ανεπανάληπτη συγκεκριμένη ψυχοσωματική και πνευματική οντότητα.» apostoliki-diakonia.gr/gr
«Γιατί οι άγιοι Πατέρες χρησιμοποίησαν τον όρο πρόσωπο-υπόσταση κυρίως για τον Τριαδικό Θεό, που είναι το κατ’ εξοχήν ΠΡΟΣΩΠΟ και σε ποιές περιπτώσεις τον αποδίδουν και στον άνθρωπο;
Παρουσιάζεται Η ασκητική του προσώπου διότι το πρόσωπο δεν μπορεί να κατανοηθή έξω από την κατά Χριστόν άσκηση η οποία συνδέεται με τα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Οι άγιοι Πατέρες δίνουν μεγάλη σημασία στην εσωτερική καθαρότητα του ανθρώπου που επιτυγχάνεται με την ησυχαστική – νηπτική μέθοδο που διαθέτει η Ορθόδοξη Εκκλησία διότι μέσω αυτής αναγεννάται ο άνθρωπος από την θεία Χάρη, αποβάλλει το προσωπείο και γίνεται αληθινό πρόσωπο. «Το πρόσωπο αποκαλύπτεται υπαρξιακά». sophia-ntrekou.gr
Θα βιώσουμε άραγε κάποτε και την Κυριακή της ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗΣ του ανθρώπινου προσώπου, όπως εορτάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας με τον διαχρονικό θρίαμβο της ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑΣ;
Οι μεθοδείες της εικονομαχίας ξαναζωντανεύουν.
Η εικονομαχία αμφισβητούσε και καταργούσε τη σωτηρία του ανθρώπου από τόν Χριστό.
Αρνείται την θεία Ενανθρώπηση, την θεία οικονομία και τις συνέπειές τους εφ’ όσον αρνείται τη δυνατότητα περιγραφής της ανθρώπινης φύσεως του Χριστού, αλλά και τόν αγιασμό και τη δόξα του σώματος και της ύλης.
«Την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστης γίνεται ο εορτασμός της νίκης της ορθής πίστεως της Εκκλησίας κατά των αιρέσεων, η οποία εκφράζεται με την ορθή αντίληψη για τις εικόνες. Ορθοδοξία είναι η αλήθεια των εικόνων.
Στην εικονομαχία οι Πατέρες είδαν το σύνολο των αιρέσεων.
Η εικονομαχία κατά την άποψη των Πατέρων δημιουργήθηκε από επίδραση επί του Χριστιανισμού Ιουδαϊκών και Ισλαμικών αντιλήψεων και χριστιανικών αιρέσεων, κυρίως του Μονοφυσιτισμού και Μανιχαϊσμού. Ιουδαϊσμός και Ισλαμισμός απαγορεύουν την χρήση των εικόνων στους ναούς τους λόγω του κινδύνου της ειδωλολατρίας.
Οι Μονοφυσίτες, υπερτονίζοντας την θεϊκή φύση του Χριστού μέσα στην οποία απορροφήθηκε η ανθρώπινη, θεωρούσαν αδύνατη και ανεπίτρεπτη την περιγραφή σε εικόνα της απερίγραπτης φύσεως του Χριστού.
Οι Μανιχαίοι περιφρονώντας κάθε τι υλικό, ως κακό, δίδασκαν ότι ο Χριστός δεν προσέλαβε αληθινή ανθρώπινη φύση, η οποία θα μπορούσε να περιγραφεί με εικόνες. Ο Χριστός δεν ήταν μια αληθινή ιστορική ύπαρξη, κατά τους Μανιχαίους, αλλά ένα φάντασμα, και αυτοί που τον έβλεπαν, νόμιζαν ότι έβλεπαν τον Χριστό. Η εχθρότητα προς την ύλη τούς οδήγησε στον Δοκητισμό.
Η εικονομαχία αμφισβητούσε και καταργούσε τη σωτηρία του ανθρώπου από τόν Χριστό.
Αρνείται την θεία Ενανθρώπηση, την θεία οικονομία και τις συνέπειές τους εφ’ όσον αρνείται τη δυνατότητα περιγραφής της ανθρώπινης φύσεως του Χριστού, αλλά και τόν αγιασμό και τη δόξα του σώματος και της ύλης.
Γι’ αυτό και οι Πατέρες είδαν στην εικονομαχία μια συμπερίληψη όλων των προηγουμένων αιρέσεων και ανατροπή του Χριστιανισμού. diakonima.gr
«Ο Χριστιανισμός στην ορθόδοξη μορφή του, όπως είναι γνωστό, απόρριψε τις προλήψεις του παρελθόντος και υιοθέτησε κάθε άξία που προάγει την ανθρώπινη προσωπικότητα. Ο Ελληνισμός έδωσε άπειρα στοιχεία χρήσιμα στη νέα πίστη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Ελληνισμός στην γνήσια μορφή του μεταστοιχειώθηκε ως Χριστιανισμός και συγκεκριμένα σε Ελληνορθοδοξία!
Η απαράμιλλη εικονική ελληνική τέχνη παραλήφθηκε από την Εκκλησία και χρησιμοποιήθηκε για την ποιμαντική Της διακονία. Η εικόνα από την εποχή των κατακομβών μέχρι σήμερα λειτουργεί ως το βιβλίο των αγραμμάτων στους ναούς. Για να είναι αυτό σύμφωνο με την θεολογία της Εκκλησίας μας, οι Πατέρες διατύπωσαν προσεκτική διδασκαλία σύμφωνη με τις βιβλικές επιταγές.» Λάμπρου Κ.Σκόντζου, Θεολόγου – Καθηγητού impantokratoros.gr/root.el.aspx
Οι εικονομάχοι χρησιμοποιούσαν αποτεφρωτήρια για το κάψιμο των ΑΓΙΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ , σήμερα και για λόγους υγιεινής και οικονομίας χώρου επιθυμούμε να χρησιμοποιήσουμε αποτεφρωτήρια για το κάψιμο εν δυνάμει ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
«Ήρθε εδώ κάποιος, καθηγητής Πανεπιστημίου, και μου λέει ότι σκέφτονται στα σοβαρά να καίνε τα οστά των νεκρών, γιατί δεν υπάρχει χώρος.
—Βρε, του λέω, τι δεν υπάρχει χώρος; Τόσα ρουμάνια έχει η Θεσσαλονίκη!! Ολόκληρος Χορτιάτης!
Γέμισε ένα νεκροταφείο, μετά 3-4 χρόνια, φτιάχνεις άλλο ένα πιο πέρα. Τι γέμισαν τα βουνά παντού με πολυκατοικίες;
—Μου λέει και εξ απόψεως υγιεινής! Τι εξ απόψεως υγιεινής, που έχετε βρωμίσει όλο τον κόσμο, που βρωμίσατε τη θάλασσα στη Θεσσαλονίκη και αλλού, ενώ τα οστά είναι πλυμένα, καθαρισμένα! Λίγο σεβασμό. Αλλά αυτοί πάνε να εξευτελίσουν τον άνθρωπο, να τον κάνουν να μην αξίζει τίποτα.
Να τον ξεκόψουν από τη ρίζα του, από τους προγόνους του, από την παράδοσή του, να τον αφήσουν μόνο και έρημο, να καταστρέψουν τη μνήμη του, τη σύνδεσή του με τους προηγούμενους, με τις αξίες και τη ζωή των προγόνων, για να τον κάνουν μετά ό,τι θέλουν με διάφορες θεωρίες να τον τραβάν από δω και από κει.
Πάνε να σκορπίσουν την αθεΐα. Πέθανε; πάει χάθηκε ο άνθρωπος!
Να μην μπορεί να πάει στο κοιμητήριο, να φέρει στη μνήμη του το νεκρό, να αποδώσει κάποιο σεβασμό, κάποια τιμή. Να σκεφτεί σοβαρά πάνω στη ζωή, να καταλάβει ότι είμαστε περαστικοί απ’ αυτόν τον κόσμο, ότι έχει αξία η δικαιοσύνη και η τιμημένη ζωή. Αυτοί θέλουν να κρατούν το νου τού ανθρώπου σ’ αυτή τη ζωή συνέχεια, χωμένο μέσα στην ύλη.
Μετά μέσα σ’ αυτά τα οστά υπάρχουν και τόσοι Άγιοι, που δεν τους γνωρίζουμε. Όταν είχα πάει ένα ταξίδι στο Σινά, στη Ραϊθώ, πήγα στο νεκροταφείο τού Αγίου Γεωργίου και βρήκα τα οστά ενός μικρού παιδιού που είχαν πολλή χάρη… Ήταν σαν Άγια λείψανα, είχε περάσει η μπουλντόζα και τα είχε ξεθάψει – μάζεψα ό,τι μπόρεσα. Μετά από τόσα χρόνια!!! Τι αισθάνθηκα τότε!!! ενώ αν δεν υπήρχε το κοιμητήριο; Τίποτα, θα ήταν χαμένα.
Παλιά είχαν τόσο σεβασμό στους νεκρούς, αφού δεν έπαιρναν τίποτα από νεκρό. Μια φορά στον πόλεμο, μας είπε ο ταγματάρχης: οποίος έχει παλιά παπούτσια, άμα θέλει μπορεί να πάρει από τους νεκρούς. Κανείς δεν πήρε. Τώρα τους καίνε στη Δύση και θέλουν και εδώ να κάνουν τέτοια.»
«Ο Πατήρ Παϊσιος μου είπε» Αθανασίου Ρακοβάλη, Θεσσαλονίκη, Κεντρική Διάθεση: «Ορθόδοξος Κυψέλη»)
(Πηγή ηλ. κειμένου: http://www.oodegr.com)
alopsis.gr/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=408 http://anavaseis.blogspot.gr/Παρασκευή, 26 Νοεμβρίου 2010
Με πίστη και ελπίδα
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Από το lithosfotos
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου