Οι αυτοάνοσες παθήσεις είναι μια ομάδα διαταραχών κατά τις οποίες τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος επιτίθενται στα φυσιολογικά κύτταρα του οργανισμού μας. Οι διαταραχές του θυρεοειδούς, ο διαβήτης, ο ερυθηματώδης λύκος κλπ, είναι μερικά παραδείγματα τέτοιων αυτοάνοσων νοσημάτων. Ακόμα και σήμερα, η αιτία εμφάνισης των
αυτοάνοσων νοσημάτων παραμένει άγνωστη. Η σύγχρονη ιατρική τις έχει χαρακτηρίσει ιδιοπαθείς παθήσεις, όμως πλέον υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα που υποστηρίζουν ότι τα συναισθήματά είναι αυτά που ελέγχουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού και προκαλούν την εμφάνιση αυτοάνοσων διαταραχών.
Πως τα Συναισθήματα Επηρεάζουν Άμεσα την Έκφραση του DNA στα Κύτταρα
Η Δρ Candace Pert κάνοντας έρευνες ανακάλυψε ότι τα κύτταρα του σώματος επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω νευροπεπτιδίων. Τα νευροπεπτίδια δρουν σαν οχήματα που μεταφέρουν πληροφορίες από το ένα κύτταρο στο άλλο.
Αυτά τα νευροπεπτίδια διαβιβάζουν ένα μήνυμα σε ένα κύτταρο συνδεόμενα σε εξειδικευμένους γι’ αυτά υποδοχείς πάνω στις μεμβράνες αυτών των κυττάρων. Με αυτόν τον τρόπο τα νευροπεπτίδια ενεργοποιούν συγκεκριμένα γονίδια στο DNA των υποδοχέων κυττάρων και τα διεγείρουν. Η διαδικασία της πρόσδεσης των νευροπεπτιδίων επί των κυτταρικών υποδοχέων, είναι γνωστή ως «σεξ σε μοριακό επίπεδο».
Η κορυφαία στιγμή της έρευνας ήταν όταν η Δρ Candace Petrt ανακάλυψε ότι το 85 -95% των νευροπεπτιδίων βρίσκονται στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου, που περιλαμβάνει την αμυγδαλή, τον ιππόκαμπο και τον μεταιχμιακό φλοιό. Η περιοχή αυτή είναι γνωστή ως το κέντρο των συναισθημάτων στον εγκέφαλο. Η Pert βρήκε υψηλές συγκεντρώσεις νευροπεπτιδίων σε αυτές τις θέσεις (μεταιχμιακό σύστημα), όπου συγκεντρώνονται οι πληροφορίες από τις 5 αισθήσεις μας. Η ανακάλυψη αυτή συνέδεσε ουσιαστικά το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου με τα νευροπεπτίδια που φέρουν πληροφορίες στα υπόλοιπα κύτταρα. Με άλλα λόγια, στο μεταιχμιακό σύστημα μεταβιβάζονται οι πληροφορίες των συναισθημάτων στα νευροπεπτίδια.
Πως Επηρεάζεται το Ανοσοποιητικό Σύστημα
Αργότερα, ανακάλυψε ότι αντίστοιχοι υποδοχείς των νευροπεπτιδίων βρέθηκαν επίσης σε κύτταρα του ανοσοποιητικού. Για κάθε νευροπεπτίδιο που βρίσκεται στον εγκέφαλο, το κάθε ανοσοποιητικό κύτταρο έχει τους αντίστοιχους υποδοχείς για να τα δεσμεύσει.
Αυτό ήταν το πιο ρηξικέλευθο εύρημα όλης της έρευνας, μιας κι αποδείχτηκε ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα επικοινωνεί διαρκώς με το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου μέσω των νευροπεπτιδίων. Με άλλα λόγια, τα συναισθήματα που βιώνουμε επηρεάζουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού.
Η φύση των συναισθημάτων επηρεάζει τη συμπεριφορά των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Αν τα συναισθήματα είναι καταστροφικά, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού στρέφονται εναντίων των κυττάρων του σώματος.
Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός Αντιστρέφει το Πρόβλημα
Τα συναισθήματα δείχνουν να μεταστρέφονται και να επηρεάζουν το σώμα. Αργότερα αποδείχθηκε πειραματικά σε εθελοντές που έπασχαν από αυτοάνοσες διαταραχές πως ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός επαναπρογραμμάτισε τα συναισθήματά τους, δίνοντας θαυμάσια αποτελέσματα στην θεραπεία αυτών των διαταραχών.
Μερικοί από τους ασθενείς είχαν αξιοσημείωτη μείωση στα κλινικά συμπτώματα και σημεία των αυτοάνοσων διαταραχών. Τα συναισθήματα μεταφέρονται από το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου κωδικοποιημένα στα κύτταρα του σώματός, μια διαδικασία γνωστή ως “μνήμη των κυττάρων”. Με άλλα λόγια, τα κύτταρα στο σώμα μας μοιράζονται τις πληροφορίες των συναισθημάτων μας. Κάθε όργανο στο σώμα μας είναι ουσιαστικά μια μπαταρία συναισθημάτων.
Τα αρνητικά συναισθήματα ‘προσδένονται’ στις αντίστοιχες περιοχές και εκφράζονται αυξάνοντας τις πιθανότητες εμφάνισης της διαταραχής.
Τα ευρήματα των πειραμάτων και της ψυχοθεραπευτικής εμπειρίας αποκαλύπτουν πως αυτοκαταστροφικά συναισθήματα όπως είναι η αυτοταπείνωση, η ενοχή και η εκδίκηση είναι τα κορυφαία στην κλίμακα των αρνητικών συναισθημάτων που οδηγούν στον αυτοκαταστροφικό προγραμματισμό των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και τα ωθούν να επιτεθούν στα κύτταρα του σώματός.
Όταν αντικαταστάθηκαν τα αρνητικά συναισθήματα με θετικά μέσω του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού, ανακαλύφθηκε ότι οι αυτοάνοσες διαταραχές θεραπεύονται αποτελεσματικά και στις περιπτώσεις που δεν εξαλείφονται εντελώς, τα συμπτώματά τους και τα σημάδια τους ελαχιστοποιούνται σε μεγάλο βαθμό.
Διαπιστώθηκε ότι θετικά συναισθήματα όπως αγάπη, φροντίδα, στοργή και συγχώρεση ως ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι είναι πολύ πιο ισχυρά στην πλήρη επούλωση και επίλυση των αυτοάνοσων διαταραχών των ασθενών.
Συμπέρασμα
Πλέον, έχει αποδειχθεί πως ελέγχοντας τα συναισθήματά μας, είμαστε σε θέση να ρυθμίσουμε τη λειτουργία των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματός μας. Με λίγα λόγια, κάθε νευροπεπτίδιο δεν κάνει τίποτα παραπάνω, από το να μεταφέρει πληροφορίες, που πηγάζουν από τα συναισθήματα, στο ανοσοποιητικό.
Έτσι, κάθε φορά που ο εγκέφαλος απελευθερώνει μερικά νευροπεπτίδια, ένα συναίσθημα τα μαρκάρει με την αντίστοιχη πληροφορία. Κάθε φορά που ένα από αυτά τα νευροπεπτίδια προσδένεται σε ένα κυτταρικό υποδοχέα ενός κυττάρου του ανοσοποιητικού, το ενσωματωμένο συναίσθημα μεταφέρεται κατευθείαν στο DNA του κυττάρου αυτού.
Η μεταφερόμενη πληροφορία των συναισθημάτων διεγείρει το DNA να εκφραστεί και μέσω τις μετάφραση του ενεργοποιημένου γονιδίου παράγει πρωτεΐνες. Εν ολίγοις, κάθε συναίσθημα οδηγεί στο σχηματισμό ενός συγκεκριμένου τύπου πρωτεΐνης στο σώμα. Η φύση των συναισθημάτων καθορίζει το ρόλο που θα παίξει αυτή η πρωτεΐνη στο κύτταρο του ανοσοποιητικού, που θα υπαγορεύσει τη συμπεριφορά του κυττάρου αυτού στο σώμα μας.
Τα αυτοκαταστροφικά συναισθήματα θα αναγκάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να επιτεθεί στα δικά του κύτταρα προκαλώντας αυτοάνοσα νοσήματα. Αντίθετα, τα θετικά συναισθήματα θα ενδυναμώσουν το ανοσοποιητικό και να θεραπεύσουν αυτές τις αυτοάνοσες διαταραχές.
-->
αυτοάνοσων νοσημάτων παραμένει άγνωστη. Η σύγχρονη ιατρική τις έχει χαρακτηρίσει ιδιοπαθείς παθήσεις, όμως πλέον υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα που υποστηρίζουν ότι τα συναισθήματά είναι αυτά που ελέγχουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού και προκαλούν την εμφάνιση αυτοάνοσων διαταραχών.
Πως τα Συναισθήματα Επηρεάζουν Άμεσα την Έκφραση του DNA στα Κύτταρα
Η Δρ Candace Pert κάνοντας έρευνες ανακάλυψε ότι τα κύτταρα του σώματος επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω νευροπεπτιδίων. Τα νευροπεπτίδια δρουν σαν οχήματα που μεταφέρουν πληροφορίες από το ένα κύτταρο στο άλλο.
Αυτά τα νευροπεπτίδια διαβιβάζουν ένα μήνυμα σε ένα κύτταρο συνδεόμενα σε εξειδικευμένους γι’ αυτά υποδοχείς πάνω στις μεμβράνες αυτών των κυττάρων. Με αυτόν τον τρόπο τα νευροπεπτίδια ενεργοποιούν συγκεκριμένα γονίδια στο DNA των υποδοχέων κυττάρων και τα διεγείρουν. Η διαδικασία της πρόσδεσης των νευροπεπτιδίων επί των κυτταρικών υποδοχέων, είναι γνωστή ως «σεξ σε μοριακό επίπεδο».
Η κορυφαία στιγμή της έρευνας ήταν όταν η Δρ Candace Petrt ανακάλυψε ότι το 85 -95% των νευροπεπτιδίων βρίσκονται στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου, που περιλαμβάνει την αμυγδαλή, τον ιππόκαμπο και τον μεταιχμιακό φλοιό. Η περιοχή αυτή είναι γνωστή ως το κέντρο των συναισθημάτων στον εγκέφαλο. Η Pert βρήκε υψηλές συγκεντρώσεις νευροπεπτιδίων σε αυτές τις θέσεις (μεταιχμιακό σύστημα), όπου συγκεντρώνονται οι πληροφορίες από τις 5 αισθήσεις μας. Η ανακάλυψη αυτή συνέδεσε ουσιαστικά το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου με τα νευροπεπτίδια που φέρουν πληροφορίες στα υπόλοιπα κύτταρα. Με άλλα λόγια, στο μεταιχμιακό σύστημα μεταβιβάζονται οι πληροφορίες των συναισθημάτων στα νευροπεπτίδια.
Πως Επηρεάζεται το Ανοσοποιητικό Σύστημα
Αργότερα, ανακάλυψε ότι αντίστοιχοι υποδοχείς των νευροπεπτιδίων βρέθηκαν επίσης σε κύτταρα του ανοσοποιητικού. Για κάθε νευροπεπτίδιο που βρίσκεται στον εγκέφαλο, το κάθε ανοσοποιητικό κύτταρο έχει τους αντίστοιχους υποδοχείς για να τα δεσμεύσει.
Αυτό ήταν το πιο ρηξικέλευθο εύρημα όλης της έρευνας, μιας κι αποδείχτηκε ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα επικοινωνεί διαρκώς με το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου μέσω των νευροπεπτιδίων. Με άλλα λόγια, τα συναισθήματα που βιώνουμε επηρεάζουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού.
Η φύση των συναισθημάτων επηρεάζει τη συμπεριφορά των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Αν τα συναισθήματα είναι καταστροφικά, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού στρέφονται εναντίων των κυττάρων του σώματος.
Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός Αντιστρέφει το Πρόβλημα
Τα συναισθήματα δείχνουν να μεταστρέφονται και να επηρεάζουν το σώμα. Αργότερα αποδείχθηκε πειραματικά σε εθελοντές που έπασχαν από αυτοάνοσες διαταραχές πως ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός επαναπρογραμμάτισε τα συναισθήματά τους, δίνοντας θαυμάσια αποτελέσματα στην θεραπεία αυτών των διαταραχών.
Μερικοί από τους ασθενείς είχαν αξιοσημείωτη μείωση στα κλινικά συμπτώματα και σημεία των αυτοάνοσων διαταραχών. Τα συναισθήματα μεταφέρονται από το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου κωδικοποιημένα στα κύτταρα του σώματός, μια διαδικασία γνωστή ως “μνήμη των κυττάρων”. Με άλλα λόγια, τα κύτταρα στο σώμα μας μοιράζονται τις πληροφορίες των συναισθημάτων μας. Κάθε όργανο στο σώμα μας είναι ουσιαστικά μια μπαταρία συναισθημάτων.
Τα αρνητικά συναισθήματα ‘προσδένονται’ στις αντίστοιχες περιοχές και εκφράζονται αυξάνοντας τις πιθανότητες εμφάνισης της διαταραχής.
Τα ευρήματα των πειραμάτων και της ψυχοθεραπευτικής εμπειρίας αποκαλύπτουν πως αυτοκαταστροφικά συναισθήματα όπως είναι η αυτοταπείνωση, η ενοχή και η εκδίκηση είναι τα κορυφαία στην κλίμακα των αρνητικών συναισθημάτων που οδηγούν στον αυτοκαταστροφικό προγραμματισμό των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και τα ωθούν να επιτεθούν στα κύτταρα του σώματός.
Όταν αντικαταστάθηκαν τα αρνητικά συναισθήματα με θετικά μέσω του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού, ανακαλύφθηκε ότι οι αυτοάνοσες διαταραχές θεραπεύονται αποτελεσματικά και στις περιπτώσεις που δεν εξαλείφονται εντελώς, τα συμπτώματά τους και τα σημάδια τους ελαχιστοποιούνται σε μεγάλο βαθμό.
Διαπιστώθηκε ότι θετικά συναισθήματα όπως αγάπη, φροντίδα, στοργή και συγχώρεση ως ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι είναι πολύ πιο ισχυρά στην πλήρη επούλωση και επίλυση των αυτοάνοσων διαταραχών των ασθενών.
Συμπέρασμα
Πλέον, έχει αποδειχθεί πως ελέγχοντας τα συναισθήματά μας, είμαστε σε θέση να ρυθμίσουμε τη λειτουργία των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματός μας. Με λίγα λόγια, κάθε νευροπεπτίδιο δεν κάνει τίποτα παραπάνω, από το να μεταφέρει πληροφορίες, που πηγάζουν από τα συναισθήματα, στο ανοσοποιητικό.
Έτσι, κάθε φορά που ο εγκέφαλος απελευθερώνει μερικά νευροπεπτίδια, ένα συναίσθημα τα μαρκάρει με την αντίστοιχη πληροφορία. Κάθε φορά που ένα από αυτά τα νευροπεπτίδια προσδένεται σε ένα κυτταρικό υποδοχέα ενός κυττάρου του ανοσοποιητικού, το ενσωματωμένο συναίσθημα μεταφέρεται κατευθείαν στο DNA του κυττάρου αυτού.
Η μεταφερόμενη πληροφορία των συναισθημάτων διεγείρει το DNA να εκφραστεί και μέσω τις μετάφραση του ενεργοποιημένου γονιδίου παράγει πρωτεΐνες. Εν ολίγοις, κάθε συναίσθημα οδηγεί στο σχηματισμό ενός συγκεκριμένου τύπου πρωτεΐνης στο σώμα. Η φύση των συναισθημάτων καθορίζει το ρόλο που θα παίξει αυτή η πρωτεΐνη στο κύτταρο του ανοσοποιητικού, που θα υπαγορεύσει τη συμπεριφορά του κυττάρου αυτού στο σώμα μας.
Τα αυτοκαταστροφικά συναισθήματα θα αναγκάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να επιτεθεί στα δικά του κύτταρα προκαλώντας αυτοάνοσα νοσήματα. Αντίθετα, τα θετικά συναισθήματα θα ενδυναμώσουν το ανοσοποιητικό και να θεραπεύσουν αυτές τις αυτοάνοσες διαταραχές.
Έτσι, προγραμματίζοντας τα συναισθήματά μας χρησιμοποιώντας το Νευρογλωσσικό Προγραμματισμό είμαστε σε θέση να θεραπεύσουμε τις αυτοάνοσες διαταραχές, που η σύγχρονη ιατρική παλεύει σκληρά για να αντιμετωπίσει χορηγώντας στεροειδή και ανοσοτροποποιητικά στους ασθενείς.
share24.gr
Από το katohika
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου