Ο Δαβίδ Μελγκέιρο, ήταν ένας Πορτογάλος θαλασσοπόρος ο οποίος έζησε τον 17ο αιώνα και υπηρετούσε στο Ολλανδικό Ναυτικό. Ελάχιστα γνωρίζουμε για αυτόν και ίσως να μην γνωρίζαμε τίποτα, αν το όνομα του δεν διεκδικούσε τον τίτλο του πρώτου θαλασσοπόρου που διέπλευσε τον Αρκτικό Ωκεανό ταξιδεύοντας από την Ιαπωνία στην Πορτογαλία.
Στις 14 Μαρτίου του 1660, ο Μελγκέιρο, απέπλευσε από το νησί Καγκοσίμα της Ιαπωνίας με το
Ολλανδικό πλοίο Pai Eterno. Πέρασε τον Βερίγγειο Πορθμό, διέπλευσε τον Αρκτικό Ωκεανό (άγνωστο το ποια πορεία ακριβώς ακολούθησε ) και περνώντας βόρεια των ακτών της Σκοτίας και της Ιρλανδίας, κατέπλευσε στο Πόρτο το 1662.
Ό,τι γνωρίζουμε για εκείνο το ταξίδι, έρχεται από μόλις μία επιστολή ενός Γάλλου κατασκόπου που ήρθε στο φως, σχεδόν δύο αιώνες αργότερα, το 1853.
Ο Γάλλος κατάσκοπος Σινγκέρ ντε λα Μαντλέν, εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε αποστολή στην Πορτογαλία. Εκείνη την εποχή, μία από τις τακτικές των αποικιοκρατικών Ευρωπαϊκών χωρών, ήταν να στέλνουν κατασκόπους στα λιμάνια των ανταγωνιστριών χωρών και να υποκλέπτουν πληροφορίες από τις διάφορες εξερευνητικές και εμπορικές αποστολές τους, μέσω των ανυποψίαστων μελών των πληρωμάτων τους. Κατά αυτόν τον τρόπο, ο Ντε λα Μαντλέν, έμαθε για το ταξίδι του Μελγκέιρο από έναν ναύτη του πληρώματος του. Έγραψε μια αναφορά για αυτό το ταξίδι, με σκοπό να την παραδώσει στους Γάλλους. Οι Πορτογάλοι όμως, προφανώς τον ανακάλυψαν. Έτσι, ο Γάλλος κατάσκοπος δολοφονήθηκε πριν προλάβει να φύγει από την Πορτογαλία και η επιστολή αυτή έμεινε κρυφή.
Η επιστολή του Ντε λα Μαντλέν, θα μπορούσε από μόνη της να είναι ένα σοβαρό ιστορικό στοιχείο που να τεκμηριώνει το ταξίδι αυτό. Η έλλειψη όμως σημαντικών λεπτομερειών κατά την διάρκεια του ταξιδιού όπως - για παράδειγμα - το πώς αντιμετώπισαν τις αντίξοες συνθήκες του Αρκτικού Ωκεανού, δημιουργεί αμφιβολίες, οδηγώντας τον κάθε ερευνητή στα δικά του συμπεράσματα τα οποία μόνο μέσω υποθέσεων μπορούν να βγουν. Τι πραγματικά θα μπορούσε όμως να είχε συμβεί;
Η χρονική διάρκεια του ταξιδιού του Μελγκέιρο (δύο χρόνια), ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από όση χρειαζόταν για ένα ταξίδι από την Ιαπωνία προς την Πορτογαλία μέσω του Βερίγγειου Πορθμού. Ακόμα και να εγκλωβιζόταν τον χειμώνα στους πάγους, ο χρόνος που θα χρειαζόταν για να συνεχίσει το ταξίδι του μετά το λιώσιμο των πάγων, ήταν υπεραρκετός. Η πιο πιθανή εκδοχή είναι, να παρέμεινε στην περιοχή για τόσο μεγάλο διάστημα, εξερευνώντας την και αναζητώντας νέα περάσματα στον βορά μεταξύ της Ασίας και της Ευρώπης. Το διακύβευμα ενός νέου - ή και εναλλακτικού - θαλάσσιου εμπορικού δρόμου ήταν πολύ σημαντικό και έπρεπε να μείνει κρυφό από τις ανταγωνίστριες χώρες. Αυτό και μόνο, αποτελεί λόγο ώστε οι Πορτογάλοι να έκρυψαν καλά κάθε νέα πληροφορία για δική τους πιθανή μελλοντική χρήση αφού έτσι κι αλλιώς, χρησιμοποιούσαν τον θαλάσσιο δρόμο προς την Ινδία μέσω του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας. Ενδεχομένως, με το πέρασμα του χρόνου οι πληροφορίες αυτές να χάθηκαν.
Ο Μελγκέιρο, ίσως να είναι ο πρώτος θαλασσοπόρος που διέπλευσε το Βορειοανατολικό πέρασμα. Η έλλειψη στοιχείων όμως που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν το γεγονός αυτό, παραχωρεί την ιστορική αυτή πρωτιά στον Άντολφ Νόρντενσκιολντ ΠΗΓΗ http://greatnavigators.blogspot.gr
-->
Στις 14 Μαρτίου του 1660, ο Μελγκέιρο, απέπλευσε από το νησί Καγκοσίμα της Ιαπωνίας με το
Ολλανδικό πλοίο Pai Eterno. Πέρασε τον Βερίγγειο Πορθμό, διέπλευσε τον Αρκτικό Ωκεανό (άγνωστο το ποια πορεία ακριβώς ακολούθησε ) και περνώντας βόρεια των ακτών της Σκοτίας και της Ιρλανδίας, κατέπλευσε στο Πόρτο το 1662.
Ό,τι γνωρίζουμε για εκείνο το ταξίδι, έρχεται από μόλις μία επιστολή ενός Γάλλου κατασκόπου που ήρθε στο φως, σχεδόν δύο αιώνες αργότερα, το 1853.
Ο Γάλλος κατάσκοπος Σινγκέρ ντε λα Μαντλέν, εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε αποστολή στην Πορτογαλία. Εκείνη την εποχή, μία από τις τακτικές των αποικιοκρατικών Ευρωπαϊκών χωρών, ήταν να στέλνουν κατασκόπους στα λιμάνια των ανταγωνιστριών χωρών και να υποκλέπτουν πληροφορίες από τις διάφορες εξερευνητικές και εμπορικές αποστολές τους, μέσω των ανυποψίαστων μελών των πληρωμάτων τους. Κατά αυτόν τον τρόπο, ο Ντε λα Μαντλέν, έμαθε για το ταξίδι του Μελγκέιρο από έναν ναύτη του πληρώματος του. Έγραψε μια αναφορά για αυτό το ταξίδι, με σκοπό να την παραδώσει στους Γάλλους. Οι Πορτογάλοι όμως, προφανώς τον ανακάλυψαν. Έτσι, ο Γάλλος κατάσκοπος δολοφονήθηκε πριν προλάβει να φύγει από την Πορτογαλία και η επιστολή αυτή έμεινε κρυφή.
Η επιστολή του Ντε λα Μαντλέν, θα μπορούσε από μόνη της να είναι ένα σοβαρό ιστορικό στοιχείο που να τεκμηριώνει το ταξίδι αυτό. Η έλλειψη όμως σημαντικών λεπτομερειών κατά την διάρκεια του ταξιδιού όπως - για παράδειγμα - το πώς αντιμετώπισαν τις αντίξοες συνθήκες του Αρκτικού Ωκεανού, δημιουργεί αμφιβολίες, οδηγώντας τον κάθε ερευνητή στα δικά του συμπεράσματα τα οποία μόνο μέσω υποθέσεων μπορούν να βγουν. Τι πραγματικά θα μπορούσε όμως να είχε συμβεί;
Η χρονική διάρκεια του ταξιδιού του Μελγκέιρο (δύο χρόνια), ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από όση χρειαζόταν για ένα ταξίδι από την Ιαπωνία προς την Πορτογαλία μέσω του Βερίγγειου Πορθμού. Ακόμα και να εγκλωβιζόταν τον χειμώνα στους πάγους, ο χρόνος που θα χρειαζόταν για να συνεχίσει το ταξίδι του μετά το λιώσιμο των πάγων, ήταν υπεραρκετός. Η πιο πιθανή εκδοχή είναι, να παρέμεινε στην περιοχή για τόσο μεγάλο διάστημα, εξερευνώντας την και αναζητώντας νέα περάσματα στον βορά μεταξύ της Ασίας και της Ευρώπης. Το διακύβευμα ενός νέου - ή και εναλλακτικού - θαλάσσιου εμπορικού δρόμου ήταν πολύ σημαντικό και έπρεπε να μείνει κρυφό από τις ανταγωνίστριες χώρες. Αυτό και μόνο, αποτελεί λόγο ώστε οι Πορτογάλοι να έκρυψαν καλά κάθε νέα πληροφορία για δική τους πιθανή μελλοντική χρήση αφού έτσι κι αλλιώς, χρησιμοποιούσαν τον θαλάσσιο δρόμο προς την Ινδία μέσω του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας. Ενδεχομένως, με το πέρασμα του χρόνου οι πληροφορίες αυτές να χάθηκαν.
Ο Μελγκέιρο, ίσως να είναι ο πρώτος θαλασσοπόρος που διέπλευσε το Βορειοανατολικό πέρασμα. Η έλλειψη στοιχείων όμως που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν το γεγονός αυτό, παραχωρεί την ιστορική αυτή πρωτιά στον Άντολφ Νόρντενσκιολντ ΠΗΓΗ http://greatnavigators.blogspot.gr
Από το kastamonitis
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου