Η Αγία Γραφή μιλάει ελληνικά;

Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ακόμη κι αν κάποιοι δεν τον παραδέχονται σαν θεό, αλλά μονάχα ως άνθρωπο, όχι μόνον έγραφε και μιλούσε ελληνικά, αλλά έφθανε στο σημείο να χρησιμοποιεί και λέξεις που δεν υπήρχαν μέσα στην εβραϊκή γραμματεία. Για παράδειγμα θα αναφέρουμε την λέξη: «υποκριταί», που χρησιμοποιούσε για να στηλιτεύει τους γραμματείς και τους Φαρισαίους. Ως γνωστόν, η λέξη αυτή
είναι ελληνική και όχι εβραϊκή, πράγμα που σημαίνει ότι ο Ιησούς γνώριζε βαθύτατα την αρχαία ελληνική γραμματεία και ιδίως τις τραγωδίες!..

ΠΡΙΝ αρκετά χρόνια και συγκεκριμένα το 2000, όταν ετέθη εις κυκλοφορία το βιβλίο μας «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός – Χριστιανισμός» ποιος μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη των σημερινών εθνικοθρησκευτικών μας πραγμάτων;

Πέραν κάποιων αοριστολογιών και, ασφαλώς, των βιβλικών προρρήσεων, για τις οποίες (προρρήσεις), όπως ισχυριζόμεθα και εις το παραπάνω βιβλίο μας, πολύ πριν την εμφάνιση στο προσκήνιο της ιστορίας των Εβραίων προφητών προηγήθηκαν οι αρχαίοι Έλληνες προφήτες, οι οποίοι με καταπληκτική ακρίβεια είχαν προβλέψει την Έλευση του Ιησού Χριστού στη γη!

Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι, για παράδειγμα, η Σίβυλλα η Ερυθραία, σύμφωνα με τον Ευσέβιο Καισαρείας, είχε προφητεύσει επακριβώς την Έλευση του Ιησού Χριστού στον πλανήτη μας , αλλά και τό τέλος του κόσμου αυτού δια της ποιητικής ακροστιχίδος: «ΙΗΣΟΥΣ ΧΡ(Ε)ΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Ο Μέγας Αθανάσιος, που είναι και Πατήρ της Εκκλησίας μας, μέσα εις το σύγγραμμά του «Περί του Ναού (τω αγνώστω Θεώ) και περί των διδασκαλείων, και των θεάτρων των εν Αθήναις», κάνει συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τις προφητείες των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, που περιλαμβάνουμε στο 3τομο βιβλίο μας «Οι Προφητείες του Ελληνισμού», ενώ ακόμη κι αυτός ο Ευαγγελιστής Λουκάς, συγγραφεύς όχι μόνον του τρίτου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, αλλά και των Πράξεων των Αποστόλων, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουμε μέσα στο βιβλίο μας «Ο Παγκόσμιος Έλλην», ήταν ελληνικής καταγωγής!..

Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ακόμη κι αν κάποιοι δεν τον παραδέχονται σαν Θεό, αλλά μονάχα ως άνθρωπο, όχι μόνον έγραφε και μιλούσε ελληνικά, αλλά έφθανε στο σημείο να χρησιμοποιεί και λέξεις που δεν υπήρχαν μέσα στην εβραϊκή γραμματεία.

Για παράδειγμα θα αναφέρουμε την λέξη: «υποκριταί», που χρησιμοποιούσε για να στηλιτεύει τους γραμματείς και τους Φαρισαίους. Ως γνωστόν, η λέξη αυτή είναι ελληνική και όχι εβραϊκή, πράγμα που σημαίνει ότι ο Ιησούς γνώριζε βαθύτατα την αρχαία ελληνική γραμματεία και ιδίως τις τραγωδίες!.. 

Για να αντιληφτή ο μέσος αναγνώστης πόσο μεγάλος γνώστης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας ήταν ο Χριστός μας, θα του θυμίσουμε την γνωστήν φράσιν: « σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν», που ειπώθηκε μεταξύ Αναστάντος Ιησού και Σαούλ –Παύλου (Πράξεις 26, 14 β.). Πού βρίσκουμε, λοιπόν, την φράση αυτήν μέσα στην ελληνική γραμματεία;

α) Στον Πίνδαρο : «… ποτί κέντρον δε τοι λακτίζεμεν τελέθει ολισθηρός οίμος» {Πύθια 2, 173-4 (94 εξ.)}.

β) Στον Αισχύλο: «προς κέντρα μη λάκτιζε, μη πταίσας μογής» (Αγαμέμνων, 1624).

γ) Στον Ευριπίδη: «θύοιμι αν αυτώ μάλλον ή θυμούμενος προς κέντρα λακτίζοι μοι θνητός ων θεώ». (Βάκχαι, 795 εξ).

δ) Στον ίδιο τον Ευριπίδη: «προς κέντρα λάκτιζε» (Απόσπασμα 607 (Πελιάδες), στον Στοβαίο, Ανθολόγιο 3, 22).

-->
Επειδή, όμως το θέμα, όπως αντιλαμβάνεσθε, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, θα επανέλθουμε με περισσότερες λεπτομέρειες στο αυριανό μας άρθρο.
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

loading...