Translate

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Ψηφίσαμε πράγματι για το πολίτευμα τον Ιανουάριο του 15;

Γράφει ο Δημήτρης Βερδελής, Φοιτητής Νομικής

Τον Ιανουάριο του 2015 ανέβηκε στο άρμα της εξουσίας μια συγκυβέρνηση ολοκληρωτικών ανθρώπων με σκοπό να αλλάξει το πολίτευμα οι αρχές του οποίου δεν τηρούνταν λόγω της πληθώρας των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου της συγκυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ υπό την πρωθυπουργία του Αντώνη Σαμαρά. Πέραν του ότι το Ελληνικό Σύνταγμα όριζε
τον τρόπο ψήφισης των ΠΝΠ άρα η ψήφισή τους δεν γινόταν εξωθεσμικά και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξαρτήτων Ελλήνων υπό την πρωθυπουργία του Αλέξη Τσίπρα συνεχίζει να ψηφίζει ΠΝΠ θα ήθελα να εξετάσω σε μεγαλύτερο βάθος τον ισχυρισμό της ψήφου για το πολίτευμα.

Δημοκρατία vs Λαοκρατία.

Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του γράφει για τον εξέχοντα ρόλο της μεσαίας τάξης και την σημασία της σε σχέση με τον χαρακτήρα του πολιτεύματος. Η μεσαία τάξη δεν έχει την πλεονεξία αλαζονεία των ευπόρων ούτε την διάθεση για κοινωνική αναταραχή των απόρων έχει στον δικό της τρόπο σκέψης και δράσης την μεσότητα. Μεσότητα που την κάνει να σκέφτεται με βάση τον ορθό λόγο και όχι συναισθηματικά όπως οι άποροι οι οποίοι στα πλαίσια ενός ασύδοτου πολιτεύματος γίνονται εύκολα θύματα των δημαγωγών.

Η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης

Τα τελευταία έξι χρόνια η Ελλάδα διανύει μια τρομερής έντασης και άνευ προηγουμένου κρίση σε πολλά επίπεδα. Η κρίση ξεκίνησε ως οικονομική με την ανεργία να καλπάζει και με την φορολογία και το υδροκέφαλο κράτος να αυξάνονται αντί να μειώνονται. Η απροθυμία του πολιτικού συστήματος να σταματήσει να σκέφτεται με λογικές ’80 και ’90 επιδεινώνει την ήδη άσχημη κατάσταση και αντί να καταργούνται άχρηστοι δημόσιοι φορείς και να υπάρχει μια προσπάθεια νοικοκυρέματος της οικονομίας η συγκυβέρνηση κοιτάζει να διορίζει δικούς της ανθρώπους στα hot spot και να βάζει δικά της άτομα στις επιτροπές αναγνώρισης προσφύγων πληρώνοντάς τα από το υστέρημα των Ελλήνων πολιτών, της ελληνικής μεσαίας τάξης οδηγώντας την στην απόλυτη εξαθλίωση και άρα στην μετατροπή της δημοκρατίας σε οχλοκρατία.

Τηλεοπτικές άδειες

Με μια εξόφθαλμα αντιδημοκρατική πράξη είδαμε να θέλει ο υπουργός καναλάρχης κύριος Παππάς να ελέγξει το ποίοι τηλεοπτικοί σταθμοί θα λειτουργούν και ποιοι όχι δίνοντας αποκλειστικά τέσσερις τηλεοπτικές άδειες θέλοντας να ανοίξει(;) και σε άλλους παίκτες το τηλεοπτικό τοπίο. Αναμφίβολα θα έπρεπε να έχει ρυθμιστεί εδώ και χρόνια το τηλεοπτικό τοπίο και κανείς δεν νομίζω να το αμφισβητεί αυτό αλλά με τις άδειες να τις χορηγεί το ΕΡΣ και όχι ο υπουργός και ασφαλώς να μην μπορεί ο υπουργός κατά παράβαση κάθε αρχής πολυφωνίας και πλουραλισμού να χορηγεί αποκλειστικά τέσσερις τηλεοπτικές άδειες. Το πόσες και το ποιες άδειες θα δοθούν και το ποιος θα τις χορηγήσει δεν είναι αποκλειστικά ζήτημα των καναλαρχών γιατί σήμερα μπορεί να προσπαθούν με νόμο να κλείσουν το μαγαζί του Βαρδινογιάννη και του Κοντομηνά αύριο μεθαύριο θα προσπαθήσουν να ρυθμίσουν και άλλες αγορές όπως το πόσα εστιατόρια θα υπάρχουν, πόσες καφετέριες, πόσα μπαρ, πόσα κουρεία κ.ο.κ

Προσφυγικό και Μουζάλας

Στην αρχή του άρθρου έγραψα πως αυτή η συμμορία που ξεκίνησε να κυβερνάει τον Ιανουάριο του ’15 έχει ολοκληρωτική νοοτροπία. Τις προάλλες λοιπόν ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης με αφορμή την άρνηση ενός ξενοδόχου να δεχθεί πρόσφυγες στο κατάλυμά του είπε πως δεν έχει το δικαίωμα ο κάθε ξενοδόχος να κάνει ο, τι θέλει στο κατάστημά του. Ναι καλά διαβάσατε αυτή είναι η άποψη της κυβέρνησης για την ιδιοκτησία και δεν φτάνει αυτό ένας κατ’ όνομα φιλελεύθερος συμφώνησε με την σχετικοποίηση της ιδιοκτησίας. Σε όλη αυτή την προσπάθεια σχετικοποίησης της ιδιοκτησίας έχει ασφαλώς συμβάλλει και η «λατρεμένη» τρόικα η οποία μαζί με την «πολυαγαπημένη» κυβέρνηση είναι «ένα μάτσο σοσιαλιστές».
-->
Κλείνοντας αναφορικά με τα επιχειρήματα που ανέπτυξα εδώ θεωρώ πως πράγματι ψηφίσαμε για πολίτευμα τον Ιανουάριο του 2015 και μάλλον επιλέξαμε μια πιο ολοκληρωτική δημοκρατία.
Πρώτη δημοσίευση
Από το antibaro
loading...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου