Γιατί δεν σβήνουν οι αιώνιοι θρύλοι!..

Όπως σημειώνει το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ στην «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας», πολλοί από αυτούς που είχαν καταδικασθεί από τον Αλέξανδρο, όπως για παράδειγμα οι Βραχμάνοι, μαζί με το βασιλέα τους Μουσικανό, λόγω της αντίστασης που προέβαλαν, σώθηκαν εξαιτίας των ευφυών απαντήσεων που έδωσαν στις ερωτήσεις του Μακεδόνα βασιλιά!.. Αυτό, φίλοι αναγνώστες, δεν είναι ένα "θαύμα" της ιστορίας; Ένα
"θαύμα" της γνώσης;

ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι ο γράφων εξεπλάγη με τους χιλιάδες αναγνώστες του χθεσινού μας κυρίου άρθρου με τίτλο: «Οι άγνωστες πτυχές του Μεγάλου Αλεξάνδρου!..». Ένα άρθρο για το οποίο οι φίλοι της Ιστοσελίδας μας ζήτησαν, αν είναι δυνατόν, να παράσχουμε και άλλες ιστορικές πληροφορίες. Δεν θα τους χαλάσουμε τη χάρη:
Και αρχίζουμε με το έτοςο 329 π.Χ., όπου ο Μέγας Αλέξανδρος, σύμφωνα με τη μαρτυρία ορισμένων ιστορικών πηγών, καταδιώκοντας τον Βήσσο, έφθασε σε μία μικρή πόλη, στις όχθες του Ώξου, που την κατοικούσαν οι απόγονοι των ιερόσυλων Βραγχιδών, οι οποίοι, ζώντας στις εσχατιές του περσικού κράτους, είχαν αρχίσει να υιοθετούν τη γλώσσα των εντοπίων, εξακολουθούσαν, όμως, να διατηρούν ζωντανές τις παραδόσεις και τον τρόπο ζωής της ελληνικής τους πατρίδας. Έτσι, υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό τον Μακεδόνα βασιλέα και του παρέδωσαν ανεπιφύλακτα την πόλη τους.

Ο Αλέξανδρος, κατά τον Κούρτιο, εμπιστεύθηκε αρχικά την απόφαση σχετικά με την τύχη των κατοίκων στους Μιλήσιους που υπηρετούσαν στο στρατό του. Επειδή, όμως, ανέκυψαν διαφορές μεταξύ τους, αποφάσισε να ενεργήσει σύμφωνα με τη δική του κρίση: η φάλαγγα των πεζεταίρων περικύκλωσε την ανυπεράσπιστη πόλη και εισορμώντας, κατά διαταγή του βασιλέα, λεηλάτησε και κατέστρεψε όλα τα οικοδομήματα και κατέσφαξε το σύνολο των άοπλων κατοίκων.
Η τιμωρία της προδοσίας των Βραγχιδών θα ήταν δίκαιη, σημειώνει ο Κούρτιος, αν είχε στόχο τους ίδιους τους δράστες της ιεροσυλίας και του μηδισμού, και όχι τους ξεριζωμένους απογόνους τους, που δεν είχαν καν ποτέ γνωρίσει τη Μίλητο. 0 Αλέξανδρος πήρε εκδίκηση από τους απογόνους των προγόνων 150 χρόνια μετά...
Ωστόσο, όπως παραδέχεται και το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, η λεπτομερής αναδίφηση των πηγών που αναφέρουν τη σφαγή των Βραγχιδών, όπως για παράδειγμα του Κουρτίου Ρούφου, του Πλουτάρχου και του Στράβωνα, «οδηγεί με αρκετή βεβαιότητα στο συμπέρασμα πως πρόκειται για μιαν ακόμη μυθιστορηματική αφήγηση, που οι ρίζες της πρέπει να αναζητηθούν στη μεροληπτική φαντασία ορισμένων από τους ιστοριογράφους του Αλεξάνδρου» (!)

Κι αυτό πρέπει να το ερευνήσουμε, όπως και τόσα άλλα που γράφονται για τον θρυλικό βασιλιά.

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΑΧΜΑΝΟΙ. Κάποιοι άλλοι για να πλήξουν το κύρος του Μεγάλου βασιλιά, προσπάθησαν να χρεώσουν στον Αλέξανδρο πολλούς φόνους και σφαγές, λες και οι πόλεμοι –για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- διεξάγονται με ρόδα και τριαντάφυλλα!
Κι όμως!… Όπως σημειώνει το ίδιο το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ στην «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας», πολλοί από αυ­τούς που είχαν καταδικασθεί από τον Αλέξαν­δρο σε σταυρικό θάνατο, όπως για παράδειγμα οι Βραχμάνοι μαζί με το βασιλέα τους Μουσικανό, λό­γω της αντίστασης που προέβα­λαν, σώθηκαν εξαιτίας των ευ­φυών απαντήσεων που έδωσαν στις ερωτήσεις του Μακεδόνα βασιλιά!..

Αυτό, φίλοι αναγνώστες, δεν είναι ένα "θαύμα" της ιστορίας; Ένα "θαύμα" της γνώσης;

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΗΣ!.. Για την λεγόμενη «κουλτούρα» του θρυλικού βασιλιά και της παιδείας που είχε αποκτήσει από τους μεγάλους διδασκάλους του, όπως για παράδειγμα ο Αριστοτέλης, θα αναφέρουμε μονάχα τον διάλογο που είχε ο Μέγας Αλέξανδρο με τον περίφημο κυνικό φιλόσοφο Διογένη, διότι δεν ταιριάζει σ’ έναν τέτοιο βασιλιά ο τίτλος του «σφαγέα των λαών»:

Η συνάντηση του Αλεξάνδρου στην Κόρινθο με τον κυνικό φιλόσοφο Διογένη και η μετα­ξύ τους στιχομυθία είναι χαρακτηριστική της ιδιαίτερης εκτίμησης που έτρεφε ο νεαρός βασιλέας στους φιλοσόφους.

Ο Αλέξανδρος, σύμφωνα με τους ιστορικούς, ρώτησε τον Διογένη αν θέλει τίποτε. Και ο φι­λόσοφος του απήντησε να μετακινηθεί γιατί του έκρυβε τον ήλιο!

Η παράδοση διέσωσε ότι μετά την απάντηση του φιλοσόφου, ο βασιλέας είπε: «Εάν δεν ήμουν Αλέξανδρος θα ήθελα να είμαι Διογένης»!..

Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες πώς είναι δυνατόν να σβήσουν οι αιώνιοι θρύλοι;

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

-->