Σε τι γλώσσα μίλησε το Άγιο Πνεύμα;

Τι υποστηρίζουν διάφοροι ερευνητές και τι απεκάλυψε στην διακεκριμένη Ελληνίδα δημοσιογράφο κ Έλενα Ακρίτα η διάσημη Ελληνίδα πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός κ Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, που αναφέρει ότι η γλώσσα που χρησιμοποίησε το Άγιον Πνεύμα κατά την ώραν της Επιφοιτήσεως ήταν
ελληνική!..

ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι, ως μη θεολόγοι, δεν θα επεκταθούμε σε διάφορες θεολογικές συζητήσεις περί του Αγίου Πνεύματος, παρά το γεγονός, ότι όλα αυτά έχουν και ένα ιστορικό υπόβαθρο αν θυμηθούμε τις πολλές αιρέσεις και τους αιρετικούς, εναντίον των οποίων έγραψαν και δίδαξαν οι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας, όπως οι τρεις Καππαδόκες - Μ. Βασίλειος, Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός και Γρηγόριος Νύσσης -, αλλά και ο Άγιος Αυγουστίνος, ή την πρώτη επίσημη δογματική διατύπωση των Τριών Προσώπων, που έκανε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος της Νίκαιας (325 μ.Χ.) και την ολοκλήρωσε η B’ Οικουμενική Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης (381 μ.Χ.).

Επειδή, όμως, ένας φίλος τα ιστοσελίδας μας έθεσε ένα σχετικό ερώτημα, θα σταθούμε σε κάτι που γράφει το Ωρολόγιον της Εκκλησίας μας, το οποίο περιγράφει το γεγονός της Κυριακής της Πεντηκοστής ως εξής:

«…Κατά δε την σήμερον, ημέραν της εβδομάδος Κυριακήν, και δεκάτην μεν από της Αναλήψεως, πεντηκοστήν δε από του Πάσχα, 13ην δε τότε του Μαΐου, περί ώραν τρίτην της ημέρας, από της του ηλίου ανατολής, εξαίφνης εγένετο τοιούτος ήχος εκ του ουρανού κατερχόμενος, ως όταν πνέη άνεμος σφοδρός, και εγέμισεν όλον τον οίκον, εν ω εκάθηντο οι Απόστολοι και οι συν αυτοίς. Ευθύς μετά τον ήχον εφάνησαν γλώσσαι πυροειδείς, αίτινες διαμερισθείσαι εκάθισαν επί την κεφαλήν ενός εκάστου και -πάντες οι εκεί, πνευματέμφοροι γενόμενοι, ήρξαντο λαλείν ουχί δια της μητρικής αυτών γλώσσης, άλλα δι’ ετέρων γλωσσών και διαλέκτων, όπως και ό,τι υπηγόρευσεν εις αυτούς το Πνεύμα το ΄Αγιον.

Τα υπό διαφόρων τοίχων συρρεύσαντα τότε πλήθη δια την εορτήν, Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίται κ.τ.λ., Ιουδαίοι μεν πάντες το γένος και την θρησκείαν, ούτω δε καλούμενοι εκ του τόπου, εν ω διεσκορπισμένοι όντες προ πολλού εγεννήθη και ανετράφη έκαστος ούτοι, λέγω, οι τοσούτων διαλέκτων ετερόγλωσσοι Ιουδαίοι, ευρεθέντες τότε κατά θείαν οικονομίαν εν Ιερουσαλήμ, ακούσαντες τον ήχον εκείνον, τον εκ του ουρανού κατερχόμενον, ένθα ήσαν οι μαθηταί του Χριστού, συνέδραμον πάντες εκεί ίνα μάθωσι τι άρα συνέβη. Αλλ' έμειναν εκστατικοί, ότε ήλθον και ήκουσεν έκαστος τους αποστόλους λαλούντας την μητρικήν αυτού διάλεκτον και θαυμάζοντες έλεγον προς αλλήλους «Ουκ ιδού πάντες ούτοί εισιν οι λαλούντες Γαλιλαίοι; και πώς ακούομεν έκαστος τη ιδία διαλέκτω ημών εν η εγεννήθημεν;»

Έτεροι δε, δια μωρίας και κακίας υπερβολήν, και ίσως πάλιν οι τυφλοί Γραμματείς και Φαρισαίοι, χλευάζοντες το θαύμα, έλεγον τους Αποστόλους μεθύοντας.

Τότε σταθείς ο Πέτρος μετά των ένδεκα και υψώσας την φωνήν αυτού εδημηγόρησεν ενώπιον πάντων αποδεικτικώς, ότι το πράγμα ουκ ην μέθης αποτέλεσμα, αλλ’ ην η εκπλήρωσις της επαγγελίας του Θεού, της δια του προφήτου Ιωήλ ειρημένης «Και έσται εν ταις εσχάταις ημέραις, εκχεώ από του Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα, και προφητεύσουσιν οι υιοί υμών, και αι θυγατέρες υμών...» (β' 28). Επομένως κηρύττει τον Ναζωραίων Ιησούν και δια πολλών αποδεικνύει ότι αυτός εστίν ο Κύριος, ο Χριστός, ων οι μεν Ιουδαίοι εσταύρωσαν, ο δε Θεός ήγειραν εκ νεκρών.

Εκ τούτου κατανυγέντες πολλοί και τον λόγον αποδεξάμενοι, εβαπτίσθησαν και προσετέθησαν την ημέραν εκείνην εις την πίστιν του Χριστού ψυχαί ως τρεις χιλιάδες…».

Θα μπορούσα, για το θέμα αυτό, να αναφέρω πολλά, αλλά ο χώρος δεν επαρκεί. Δύο επισημάνσεις:

α) Επειδή πολλοί «Ελληναράδες» πιστεύουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν προσκυνούσαν («ουκ είθισται τοις Έλλησι προσκυνέειν»), θα αγνοούν το γεγονός της συνεχείας του Ελληνισμού, αφού το ίδιο πιστεύει και η Εκκλησία μας μέσα από Κανόνες, όπως ο 20ός της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ο 90ός της Έκτης, ο 15ος του αγίου Πέτρου Αλεξανδρείας και ο 91ος του Μ. Βασιλείου, που απαγορεύουν να προσευχώμεθα γονυκλινείς τόσον κατά τις Κυριακές όλου του έτους, όσον και κατά το διάστημα των 50 ημερών του Πεντηκοσταρίου!

β) Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει παλαιότερα στην ΕΤ-1 η σοφή Ελληνίδα ακαδημαϊκός και πανεπιστημιακός, Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ, στην καταξιωμένη Ελληνίδα δημοσιογράφο Έλενα Ακρίτα, είχε αναφέρει ότι το Άγιον Πνεύμα εμίλησε ελληνικά στους συγκεντρωμένους, δεδομένου ότι μόνον σ’ αυτήν την γλώσσα θα μπορούσαν να καταλάβουν όλοι οι τότε αλλοεθνείς, που βρέθηκαν εκεί, δεδομένου ότι η κοινή ελληνική ήταν η μόνη η οποία ωμιλείτο εις την Παλαιστίνη – και όχι μόνον!..

Εάν, λοιπόν, όλα αυτά τα υποστηρίζει μία σοφή και διεθνώς ανεγνωρισμένη Ελληνίδα πανεπιστημιακός, που γνωρίζει την Ελληνική Ιστορία όσο λίγοι Έλληνες συνάδελφοί της, εμείς «τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων;».
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

-->