Translate

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Τα σπήλαια και η συγκλονιστική μαρτυρία του Λουκιανού!...

Ο Χείρων, για παράδειγμα, μέσα στο σπήλαιό του, εδίδασκε διάφορες επιστήμες σε πολλούς και ένδοξους προγόνους μας (Ηρακλή, Αχιλλέα κλπ), ενώ οι περίφημοι «Σπηλαΐτες» έγιναν αντικείμενο ειδικού βιβλίου που έγραψε ο διακεκριμένος παιδοχειρουργός κ Χρήστος Οικονομόπουλος με τίτλο: «Οι αντρειωμένοι και η ουρά τους», ενώ ο γράφων, με αφορμή αυτό το βιβλίο, έκανε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές όχι μόνον
στην Τηλετώρα, αλλά και στο Τηλεάστυ.
ΠΡΙΝ λίγες ημέρες κάναμε μία αναφρά για τον Μύθο του Σπηλαίου. Και αναπτύξαμε εν ολίγοις διάφορα πράγματα σχετικά με όσα περιέγραφε ο Πλάτων. Τι συμβαίνει, για παράδειγμα, και όχι μόνον μέσα στα πλατωνικά εδάφια, όπως ο Μύθος του Σπηλαίου, αλλά και στην Αγία Γραφή, όπως το Σπήλαιον της Βηθλεέμ, θεωρούνται τόποι όπου πηγάζουν οι μεγαλύτερες φιλοσοφικές και θρησκευτικές θεωρίες; Σήμερα θα προχωρήσουμε λίγο. Και θα πάμε στον Λουκιανό, τον ανθρωπο που έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα χρηστήρια, δηλαδή τα μαντεία.

Είναι γεγονός ότι, στην αρχαιότητα, ένα ιδιαίτερον είδος χρηστηρίων (μαντείων) ήσαν τα λεγόμενα σκευομαντεία, νεκρομαντεία ή ψυχοπομπεία, τα οποία ήσαν συνδεδεμένα με την λατρεία των ηρώων ή των χθονίων θεοτήτων, όπως για παράδειγμα το μαντείον του Αμφιαράου στον Ωρωπό, του Αμφιλόχου και Μόψου στην Κιλικία, του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, του Κάλχαντος και Ποδαλειρίου στην Απουλία και αλλού («τότε και τούς οικείους εγώ εθεασάμην και πάσαν την πατρίδα, ει δε κακείνοι εμέ εθεώρουν, ουκ έχω το ασφαλές ειπείν»).

Στους παραπάνω ναούς, όσοι ήθελαν να λάβουν χρησμόν, και μάλιστα προς θεραπείαν ασθενειών, κατεκλίνοντο (εκοιμώντο, δηλαδή) επί ενός δέρματος θυσιασθέντος ζώου στο ιερείο. Ήτο κοινή η πεποίθησις, ότι οι θυσιάζοντες στους νεκρούς, όταν τούς επικαλούσαν, κοιμώμενοι στους τάφους αυτών ή αγρυπνούντες, εφαίνοντο τα είδωλα των πεθαμένων και τους έδιδαν τις ζητούμενες μαντείες!

Ο Λουκιανός, που ως γνωστόν έζησε στον 2ον αιώνα μετά Χριστόν, μέσα στον Α΄ λόγο της «Αληθούς ιστορίας» του γράφει:

«Πάνω από ένα όβολο πηγάδι ήταν τοποθετημένος ένας πολύ μεγάλος καθρέφτης. Όταν κατέβαινε κανείς στο πηγάδι, άκουγε όλα, όσα λέγονταν πάνω στη γη όταν κοίταζε στον καθρέπτη έβλεπε όλες τις πόλεις κι όλους τούς λαούς σαν να ήταν παρών»!!...

Είναι ν' απορεί κανείς πώς ο Λουκιανός μας διαβεβαιώνει ότι:

«Τότε είδα κι εγώ τούς οικείους μου και όλην την πατρίδα, εάν δε και εκείνοι με έβλεπαν, δεν έχω να πω κάτι πιο ασφαλές». [Περισσότερα βλέπε στο τρίτομο έργο μας «Οι Προφητείες του Ελληνισμού» (α. Λάλον Ύδωρ)].

Κοντολογίς, εδώ παρατηρούμε ένα είδος … τηλεοράσεως της αρχαιότητος, η οποία εδημιουργείτο και αυτή μέσα σε διάφορα φυσικά ή τεχνητά ορύγματα (εν προκειμένω πηγάδι), ενώ η «φιλοσοφία των σπηλαίων», που είναι πρόδρομος πολλών επιστημονικών ανακαλύψεων, δημιουργεί και άλλες ατραπούς διεξόδου της επιστημονικής σκέψεως και αναλύσεως πολλών επιστημονικών δεδομένων. Ο Χείρων, για παράδειγμα, μέσα στο σπήλαιό του, εδίδασκε διάφορες επιστήμες σε πολλούς και ένδοξους προγόνους μας (Ηρακλή, Αχιλλέα κλπ), ενώ οι περίφημοι «Σπηλαΐτες» έγιναν αντικείμενο ειδικού βιβλίου που έγραψε ο διακεκριμένος παιδοχειρουργός κ Χρήστος Οικονομόπουλος με τίτλο: «Οι αντρειωμένοι και η ουρά τους», ενώ ο γράφων, με αφορμή αυτό το βιβλίο, έκανε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές όχι μόνον στην Τηλετώρα, αλλά και στο Τηλεάστυ.
ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟΝ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ. Ένα άλλο κοσμοϊστορικό γεγονός είναι, ασφαλώς, και η γέννηση του Ιησού Χριστού μέσα στο Σπήλαιον της Βηθλεέμ, το οποίο αποτέλεσε μία πραγματική γενεσιουργό αιτία θρησκευτικών, φιλοσοφικών, κοινωνικών και πολλών άλλων ανακατατάξεων!

Είναι γνωστό, ότι πάνω από το σπήλαιο, που γεννήθηκε ο Χριστός, η Αγία Ελένη έκτισε το ναό της γέννησης του Ιησού και της Θεοτόκου και ξανακτίστηκε από τους Σταυροφόρους, επειδή το 1236 τον κατάστρεψαν οι Μουσουλμάνοι. Το ιερό σπήλαιο σώζεται ως σήμερα. Βρίσκεται κάτω από το Άγιο Βήμα της εκκλησίας της Γέννησης και στολίζεται με πλούσια δώρα, που κατέθεσε εκεί ο αυτοκράτορας Εμμανουήλ Κομνηνός.

Σχετικά με το άστρο της Βηθλεέμ, γράφει ανάμεσα σ' άλλα ο ερευνητής Παναγής Λεκατσάς: "Κάθε παραμονή των Χριστουγέννων κάποιος από τους αστρονόμους θα μας δώσει τη δική του εξήγηση για το Άστρο, που οδηγεί στο σπήλαιο της Θείας Γέννησης τους μάγους. Τα ουράνια φαινόμενα πέφτουν στη δικαιοδοσία τους.

Το άστρο της Βηθλεέμ, το άστρο του χριστιανικού μεσσιανισμού, παρουσιάζεται από την αρχή σαν σημάδι της γέννησης του αναμενόμενου Μεσσία ή βασιλιά και συνοδεύεται μάλιστα από πρόσωπα ξενικά: τους Πέρσες ιερείς ή Μάγους. Αυτό σημαίνει κάποιο μετασχηματισμό του Ιουδαϊκού εκείνου άστρου από κάποιο αστέρι των Μάγων
-->
Είναι φανερό πως το άστρο που ακολουθούν οι Μάγοι μηνά γι' αυτούς τη γέννηση ενός βασιλιά και κατεβαίνει πάνω σ' ένα σπήλαιο, όπου οι Μάγοι ακολουθώντας το, βρίσκουν ένα νεογέννητο βρέφος. Τον ίδιο καιρό που τ' άστρο της Βηθλεέμ, τ' άστρο του χριστιανικού μεσσιανισμού, αρμενίζει όλο και ψηλότερα στους ουρανούς, το άστρο του Ιουδαϊκού Μεσσιανισμού, το άστρο του Βαλαάμ, βουλιάζει στην απόγνωση και στο σκότος!...» (Ίδε Ερμηνευτικό και Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό).
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
loading...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου