Πρόβλεψη: "σε 200 χρόνια το κυνήγι ανθρώπων θα είναι χόμπι"

Πόσο σκοτεινό μπορεί, αλήθεια, να είναι το μέλλον της ανθρωπότητας;

Πολλές ταινίες και βιβλία έχουν φανταστεί τον θάνατο ως διασκέδαση σε ένα δυστοπικό μέλλον. Στα The Hunger Games (2008-2015), η ελίτ διασκεδάζει βλέποντας παιδιά να αλληλοσκοτώνονται. Στο The Running Man (1987), η εκτέλεση καταδίκων είναι ζωντανό
ριάλιτι για τη διασκέδαση των μαζών. Στο Death Race 2000 (1975), οι οδηγοί αγώνων σκοτώνουν πεζούς για να μαζέψουν πόντους.

Θα μπορούσε ένα από αυτά τα σενάρια να γίνει πραγματικότητα; Σύμφωνα με νέα έρευνα, ναι -και μάλιστα, ταινίες όπως οι παραπάνω θα ευθύνονται εν μέρει για όσα μπορεί να μας περιμένουν.

Ένας ερευνητής από το Πανεπιστήμιο του Central Lancashire "προβλέπει" ένα παρομοίως τρομακτικό μέλλον. Συγκεκριμένα, με έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Futures, υποστηρίζει ότι το κυνήγι και η θανάτωση ανθρώπων δεν αποκλείεται να αποτελεί χόμπι για τους πλούσιους σε 200 χρόνια από τώρα. 

Ο συγγραφέας της μελέτης, Daniel William Mackenzie Wright, γράφει ειδικότερα: “[Η μελέτη] παρουσιάζει ένα σενάριο, προτείνοντας την άποψη ότι κατά το έτος 2200 ο θάνατος και το κυνήγι των ανθρώπων θα αποτελεί μέρος της βιομηχανίας διασκέδασης και τουρισμού και μία πρακτική της πλούσιας ελίτ -μία άποψη η οποία υποστηρίζεται ουσιαστικά”.

Στο The Running Man οι άνθρωποι ποντάρουν στον θάνατο άλλων ανθρώπων

Για να καταλήξει στο παραπάνω συμπέρασμα, ο Wright προσέγγισε την έρευνά του με βάση τον κοινωνικό κονστρουκτιβισμό, αναλύοντας και εξερευνώντας σύγχρονα θέματα, συζητήσεις και ανησυχίες σχετικά με:

• το περιβάλλον και την καταστροφή των φυσικών πόρων
• κοινωνικά πλαίσια, συμπεριλαμβανομένων των ταινιών και της γενικότερης ψυχαγωγίας
• τα ΜΜΕ και την τεχνολογία
• τις οικονομικές πραγματικότητες, καλύπτοντας την αντιπαράθεση φτωχών και παγκόσμιας ελίτ
• την παγκόσμια κουλτούρα και πολιτισμό

Όλα τα παραπάνω, υποστηρίζει ο Wright, είναι οι παράγοντες που θα οδηγήσουν στη διαμόρφωση της τουριστικής αγοράς του μέλλοντος.

Στα βιβλία και τις ταινίες Hunger Games, η ελίτ βάζει παιδιά να αλληλοσκοτώνονται για διασκέδαση και επιβεβαίωση της κυριαρχίας της

Ο ερευνητής σημειώνει στην έρευνά του ότι ήδη υπάρχει μία υποβόσκουσα τάση για "σκοτεινό τουρισμό" στις σύγχρονες κοινωνίες, παραθέτοντας ως παραδείγματα τα ανοιχτά στο κοινό στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα αφιερωμένα σε βασανιστήρια μουσεία. Αυτή η "γοητεία του θανάτου" θα μπορούσε να οδηγήσει τους ανθρώπους να κυνηγούν άλλους ανθρώπους ως "άθλημα".

Επιχειρηματολογεί, πιο ειδικά, τα εξής, με βάση την ανάλυση των παραπάνω παραγόντων:

Ως αποτέλεσμα παλαιότερων και σύγχρονων αλληλεπιδράσεων με τον φόνο και τις ανθρώπινες θηριωδίες, αλλά και της σχέσης μας με τον θάνατο, οι άνθρωποι θα γίνονται σταδιακά, όλο και πιο εξοικειωμένοι με τον θάνατο ως θέαμα, επηρεασμένοι από τη σύγχρονη ψυχαγωγία, τις ταινίες και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης".

Ο θάνατος ως μορφή διασκέδασης, συνεχίζει o Wright, θα συμβάλει στην απομάκρυνση της έννοιάς του από το συναισθηματικό και σωματικό φορτίο με το οποίο είναι συνδεδεμένος στις συνειδήσεις μας και θα τονίσει περαιτέρωτη "διασκεδαστική πτυχή" του κυνηγιού ανθρώπων -μία πτυχή “διεστραμμένης συγκίνησης και ενθουσιασμού”.

Συν τοις άλλοις, “οι αλλαγές στο φυσικό μας περιβάλλον θα οδηγήσουν σε μεγάλες προκλήσεις, έλλειψη νερού, εξάντληση των τροφίμων και μεγαλύτερη ανισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών -όλες αυτές θα ωθήσουν την αλλαγή της ανθρώπινης ύπαρξης [προς αυτήν την κατεύθυνση]", προσθέτει ο ερευνητής.

Στο Death Race 2000, οι οδηγοί αγώνων κυνηγούν πεζούς για να τους σκοτώσουν, με στόχο περισσότερους πόντους στην κατάταξη

Στόχος της θεωρητικής άσκησης του Wright η οποία σκιαγραφεί αυτό το σκοτεινό μέλλον, δεν είναι να προβλέψει τι μας περιμένει, αλλά, όπως ο ίδιος γράφει, να παράσχει μία προκλητική ιδέα του τι μπορεί να σημαίνει στο μέλλον ο τουρισμός, αν συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τον θάνατο και τη βία ως έννοιες τόσο δευτερεύουσες και αποφορτισμένες από συναισθηματικά βάρη

-->

.Αν ο θάνατος είναι κάτι τόσο απλό και ευκολοχώνευτο για τον άνθρωπο σήμερα, προειδοποιεί ο Wright, γιατί να μη γίνει μελλοντικά πηγή και αφορμή ψυχαγωγίας και τουριστική δραστηριότητα; Για τον Wright, το βέβαιο είναι ότι αν οι άνθρωποι ξεπεράσουν την αντίληψη της βίας μόνο ως έσχατο μέσο επιβίωσης, "μας περιμένει ένα μέλλον, πραγματικά, εξωπραγματικό".

Άραγε το μέλλον της ανθρωπότητας θα μπορούσε να είναι τόσο σκοτεινό;

Από το pathfinder