Translate

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Βιβλικοί προβληματισμοί...

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Ιησούς είναι σαφής ως προς τη σχέση του με τον ιουδαϊκό όχλο: «Μωϋσής δέδωκεν υμίν τον άρτον». Ο Μωϋσής σας έδωσε τον άρτο, λέει ο Ιησούς. Δεν είπε:  «Μωϋσής δέδωκεν ημίν τον άρτον» (=«Ο Μωϋσής μας έδωσε τον άρτον»), όπως θα έλεγε κάθε Ιουδαίος στη θέση Του. Άλλη η έννοια της προσωπικής αντωνυμίας «υμίν» (= σε εσάς), που χρησιμοποιεί ο Ιησούς για τους Ιουδαίους, και άλλη η έννοια της προσωπικής αντωνυμίας «ημίν» (= σε εμάς). Να σημειωθεί ότι
η Μετάφραση είναι των Εβδομήκοντα. Παρόμοιες διαστάσεις που λαμβάνει ο Ιησούς έναντι των Ιουδαίων είναι αρκετές μέσα στο Ευαγγέλιο. Είναι ο ίδιος που θα πει την ίδια περίπου φράση στους Ιουδαίους και για τον νόμο και για την περιτομή, διαχωρίζοντας τη θέση Του από αυτούς για έναν ανεξήγητο λόγο!..
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ κανείς το σημερινό Ευαγγέλιο [Τρ. γ΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. στ΄ 27 - 33)], θα προσέξει κάτι που είπε ο Ιησούς στον ιουδαϊκό όχλο, που ήρθε με πλοιάρια στην Καπερναούμ. Το ότι είναι ιουδαϊκός ο όχλος συνάγεται από τον διάλογο που έκανε με τον Χριστό ο όχλος λέγοντας πώς: «οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ». Και είναι γνωστό ότι η αναφορά αυτή γίνεται στον Μωϋσή και το μάνα που έλαβαν οι Εβραίοι εξ ουρανού στην έρημο. Ας διαβάσουμε λοιπόν το Ευαγγέλιο, όπως αναγνώσθηκε σήμερα στις εκκλησίες μας, την νεοελληνική απόδοση του μεγάλου Έλληνα θεολόγου και πανεπιστημιακού δασκάλου Παν. Ν. Τρεμπέλα και στη συνέχεια το ταπεινό μας σχόλιο:

«27 Ἐργάζεσθε μὴ τὴν βρῶ­σιν τὴν ἀπολλυμένην, ἀλ­λὰ τὴν βρῶσιν τὴν μένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑμῖν δώ­σει· τοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν ὁ Θεός. 28 εἶπον οὖν πρὸς αὐτόν· τί ποιῶμεν ἵνα ἐργαζώμεθα τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ; 29 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτό ἐστι τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἵνα πιστεύσητε εἰς ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος. 30 εἶπον οὖν αὐτῷ· τί οὖν ποιεῖς σὺ σημεῖον ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμέν σοι; τί ἐργάζῃ; 31 οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστι γεγραμμένον· ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδω­κεν αὐτοῖς φαγεῖν. 32 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρα­νοῦ, ἀλλ’ ὁ πατήρ μου δίδωσιν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν. 33 ὁ γὰρ ἄρτος τοῦ Θεοῦ ἐστιν ὁ καταβαίνων ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ζωὴν διδοὺς τῷ κόσμῳ.»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

«27 Δέν πρέπει ὅμως τό ἐνδιαφέρον σας ὁλόκληρο νά στρέφεται στά ὑλικά ψωμιά. Νά κοπιάζετε μέ ζῆλο νά ἀποκτήσετε ὄχι τήν ὑλική τροφή, πού εἶναι προσωρινή καί φθείρεται, ἀλλά τήν πνευματική τροφή, πού μέ­νει ἄφθαρτη καί μεταγγίζει τήν αἰώνια ζωή. Τήν τροφή αὐτή θά σᾶς τή δώσει ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, καί μό­­­νον αὐτός. Διότι αὐτόν ὁ Πατήρ, δηλαδή ὁ ἴδιος ὁ Θε­ός, τόν ἀπέδειξε καί τόν φανέρωσε ὡς τόν μόνο χορη­γό τῆς τροφῆς καί τῆς ζωῆς αὐτῆς μέ τή σφραγίδα καί τή μαρ­­­­τυρία τῶν θαυμάτων του. 28 Μετά λοιπόν ἀπό τήν παρατήρηση αὐτή τοῦ Κυρί­ου τοῦ εἶπαν ἐκεῖνοι: Τί πρέπει νά κάνουμε γιά νά ἐπιτε­λοῦμε τά ἔργα ἐκεῖνα πού μᾶς ζητᾶ ὁ Θεός ὡς ὅρο ἀπα­ραί­τητο γιά νά μᾶς δώσει τήν ἄφθαρτη τροφή; 29 Κι ὁ Ἰησοῦς τούς ἀπάντησε: Αὐτό εἶναι τό ἔργο πού ζητᾶ ὁ Θεός: νά πιστέψετε ζωντανά καί ἔμ­πρα­κτα σ’ αὐτόν πού ἐκεῖνος ἀπέστειλε. 30 Μετά λοιπόν ἀπό τά λόγια του αὐτά τοῦ εἶπαν οἱ ἄρ­­χοντες τῶν Ἰουδαίων: Ποιό θαῦμα ἔχεις νά μᾶς πα­ρου­­σιά­σεις πού νά δείχνει τήν ἀποστολή σου, γιά νά τό δοῦ­με καί νά πιστέψουμε σέ σένα; Ποιό ἔργο θαυμαστό καί ὑπερφυσικό κάνεις; 31 Οἱ πατέρες μας ἔφαγαν τό μάννα στήν ἔρημο σύμφωνα μ’ ἐκεῖνο πού ἔχει γραφεῖ στούς Ψαλμούς: Ὁ Θεός τούς ἔδωσε νά φᾶνε ἄρτο, ὁ ὁποῖος παρασκευάστηκε μέ ὑπερφυσική καί οὐράνια ἐνέργεια. 32 Τούς εἶπε τότε ὁ Ἰησοῦς: Ἀληθινά σᾶς λέω, δέν σᾶς ἔδωσε ὁ Μωυσῆς τόν πραγματικό οὐράνιο ἄρτο. Διότι ἐκεῖνο τό μάννα οὔτε ἦταν ὁ ἀληθινός οὐράνιος ἄρτος, οὔτε δόθηκε ἀπό τόν Μωυσῆ στούς προγόνους σας. Ἀλλά σᾶς τόν ἔδωσε ὁ Πατέρας μου, ὁ ὁποῖος ἀπό τώ­ρα καί στό ἑξῆς ἐξακολουθεῖ νά σᾶς δίνει ἀνελλιπῶς τόν ἀληθινό οὐράνιο ἄρτο. 33 Διότι ὁ ἄρτος τοῦ Θεοῦ, αὐτός δηλαδή πού προσ­φέρε­ται ἀπό τόν Θεό πολύ περισσότερο ἀπό τόν ὑλικό ἄρτο καί γι’ αὐτό εἶναι ὁ κατεξοχήν ἄρτος τοῦ Θεοῦ, εἶναι αὐτός πού κατεβαίνει ἀπό τόν οὐρανό καί μεταδίδει ζωή ἀθά­­­­νατη ὄχι σέ λίγους μόνο, ἀλλά σ’ ὁλόκληρο τόν κόσμο.»
Αν προσέξαμε, ο Ιησούς, όταν ο όχλος λέει στον Διδάσκαλο ότι «οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστι γεγραμμένον· ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδω­κεν αὐτοῖς φαγεῖν», ο Ιησούς απαντά με τη φράση: «Αμήν αμήν λέγω υμίν, ου Μωϋσής δέδωκεν υμίν τον άρτον εκ τού ουρανού, αλλ' ο πατήρ μου δίδωσιν υμίν τον άρτον εκ τού ουρανού τον αληθινόν. 33 ο γάρ άρτος τού Θεού εστιν ο καταβαίνων εκ τού ουρανού και ζωήν διδούς τώ κόσμω.» (Ιω. 6. 32-33).

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Ιησούς είναι σαφής ως προς τη σχέση του με τον ιουδαϊκό όχλο: «Μωϋσής δέδωκεν υμίν τον άρτον». Ο Μωϋσής σας έδωσε τον άρτο, λέει ο Ιησούς. Δεν είπε:  «Μωϋσής δέδωκεν ημίν τον άρτον» (=«Ο Μωϋσής μας έδωσε τον άρτον»), όπως θα έλεγε κάθε Ιουδαίος στη θέση Του. Άλλη η έννοια της προσωπικής αντωνυμίας «υμίν» (= σε εσάς), που χρησιμοποιεί ο Ιησούς για τους Ιουδαίους, και άλλη η έννοια της προσωπικής αντωνυμίας «ημίν» (= σε εμάς). Να σημειωθεί ότι η Μετάφραση είναι των Εβδομήκοντα.

Παρόμοιες διαστάσεις που λαμβάνει ο Ιησούς έναντι των Ιουδαίων είναι αρκετές μέσα στο Ευαγγέλιο. Είναι ο ίδιος που θα πει την ίδια περίπου φράση στους Ιουδαίους και για τον νόμο και για την περιτομή, διαχωρίζοντας τη θέση Του από αυτούς για έναν ανεξήγητο λόγο:

«19 ου Μωϋσής δέδωκεν υμίν τον νόμον; και ουδείς εξ υμών ποιεί τον νόμον. τι με ζητείτε αποκτείναι; 20 απεκρίθη ο όχλος και είπε· Δαιμόνιον έχεις· τις σε ζητεί αποκτείναι; 21 απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτοίς· Έν έργον εποίησα, και πάντες θαυμάζετε διά τούτο 22 Μωϋσής δέδωκεν υμίν την περιτομήν, ουχ ότι εκ τού Μωϋσέως εστίν, αλλ' εκ των πατέρων, και εν σαββάτω περιτέμνετε άνθρωπον.» (Ιω. 7, 19-22)

Πάντα ταύτα ως μια ταπεινή απάντηση σε ένα καλοπροαίρετο ερώτημα ευσεβούς φίλου, ο οποίος ζήτησε ένα διευκρινιστικό σχόλιό μας σε κάποια πράγματα που γράφουμε μέσα στο βιβλίο μας: «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός», το οποίο έχει εξαντληθεί προ πολλών ετών.

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου