Εν Αθήναις...οι οικιακοί βοηθοί

Πίσω στα παλιά και στις γειτονιές της Αθήνας όπου υπήρχαν και αρχοντικά
σπίτια και καμαράκια με κοινόχρηστες τουαλέτες παραπέρα....
Στα αρχοντικά έμεναν και δούλευαν κοπέλες συνήθως από την επαρχία....
"δουλικά" τις έλεγαν γιατί έτσι τους συμπεριφερόντουσαν τα αφεντικά
 (υπήρχαν και οι εξαιρέσεις).....
Από πρώτο χέρι γνωρίζω τα παρακάτω....

Κορίτσι (οποία κατάρα) στα δώδεκα  και στην Μάνη εκείνα τα χρόνια σε πολυμελή οικογένεια
αγροτική με χωραφάκια που τα έσκαβες και έσπαγε ο κασμάς στις πέτρες...
Ο μεγάλος αδελφός το πήρε από το χέρι και το έφερε στην Αθήνα στο αρχοντικό
ενός μεγαλομπακάλη για να μείνει....εργαζόμενη....
Έκανε όλες τις δουλειές και κοιμότανε σε ένα αποθηκάκι....είχε δικό της χώρο δηλαδή...
Για σχολείο δεν το συζητάμε....ούτε απ΄έξω.....ποιός να ενδιαφερθεί.....
Ήρθε η Κατοχή ευτυχώς υπήρχε φαϊ καθ΄ότι μπακάλης το αφεντικό.....
και πούλαγε στην μαύρη αγορά και  θησαύριζε....
Κρύο....χειμώνας και τα ξύλα λιγοστά .....εντολή στο "δουλικό"
από το Κέντρο της Αθήνας  με τα πόδια στους πρόποδες της Πεντέλης  για να φέρει
ξύλα....όσα μπορούσε να σηκώσει και αύριο μέρα ήταν....
Οι Γερμανοί την άφηναν να περάσει από τα μπλόκα την μικρούλα....σιγά
και μην την φοβηθούν....
Η φυματίωση θέριζε και η μια κόρη του μπακάλη κάπου την άρπαξε....
εντολή γιατρού στην Πεντέλη σε ένα δωμάτιο για καθαρό αέρα και μπόλικο φαϊ.
Εύκολα και τα δύο .....
Το "δουλικό" έμενε με την άρρωστη ....σιγά και μην κολλήσει....λεπτομέρεια.....
Κάθε δύο ημέρες κάτω στην Αθήνα για να παίρνει φαϊ....
Στα 17 της αποφάσισε να απελευθερωθεί...ο γάμος ο μοναδικός
τρόπος....βρήκε τον πρώτο στην γειτονιά και πήγε μαζί του .....άφησε να γίνει και γνωστό....
πλάκωσαν τα αδέρφια της οι Μανιάτες....πήραν τον μέλλοντα γαμπρό
στην άκρη ...του έδειξαν ένα Κατοχικό 45ρι ....και τον έπεισαν να τους
ακολουθήσει στον Άγιο Βασίλειο πίσω από το Μουσείο  για τα στέφανα...
Ας αφήσουμε την συνέχεια και ας έρθουμε στο τέλος.....
Το "δουλικό" όχι σε μεγάλη ηλικία πέθανε.....
Στην κηδεία είχε έρθει και το άρρωστο κορίτσι του μπακάλη όπου δούλευε
η μικρούλα Μανιάτισα.....
Μεγάλη σε ηλικία αλλά καλοστεκούμενη.....
Συστήθηκε...."....ξέρετε είμαι η Κα Τάδε όπου στο σπίτι μας εκείνα τα χρόνια
τα δύσκολα....έμενε η ......(νεκρή)...."

-->
Δεν ξέρω αλλά κάποιες φορές τα μάτια λένε χειρότερα από το στόμα....
Και φαίνεται ότι είπαν γιατί η Κυρία γύρισε την πλάτη και έσπευσε να εξαφανιστεί.
Από το Πίσω στα παλιά