Προτάθηκε για πρώτη φορά αυτόν το Ιανουάριο από τους αστρονόμους του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), Mike Brown και Konstantin Batygin και βασίζονται σε
θεωρητικούς υπολογισμούς των τροχιών των έξι αντικειμένων της ζώνης Kuiper.
Μια γαλλική ομάδα αστροφυσικών από το Αστεροσκοπείο της Κυανής Ακτής, όμως έχει τώρα βρει ότι ο Ένατος πλανήτης ταιριάζει με τη συμπεριφορά ενός ογκώδους αντικειμένου που προκαλεί μικρές βαρυτικές διαταραχές που παρατηρούνται στην τροχιά του διαστημοπλοίου Cassini που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο.
Συγχρόνως εκτιμούν, όπως δηλώνουν στο Scientific American, πως ο εντοπισμός του Ένατου Πλανήτη θα πραγματοποιηθεί το αργότερο σε έναν χρόνο από σήμερα.
Η εκτίμηση αυτή, όπως αναφέρει το περιοδικό, βασίζεται στο γεγονός ότι αρκετές ερευνητικές ομάδες έχουν ήδη αποδυθεί στο «κυνήγι» του «Πλανήτη Χ», όπως είναι το παρατσούκλι του, με συνέπεια να ενισχύονται συνεχώς οι ενδείξεις για την ύπαρξή του.
Στα τέλη Ιανουαρίου, όπως προαναφέρθηκε, οι δύο επιστήμονες Μάικλ Μπράουν και Κόνσταντιν Μπάτιγκιν (Mike Brown, Konstantin Batygin), ανακοίνωσαν πως οι τροχιές έξι ουράνιων αντικειμένων, τα οποία βρίσκονται μακρύτερα από τον Πλούτωνα, υποδηλώνουν έναν ακόμη «κάτοικο» στο ηλιακό μας σύστημα, τον ένατο κατά σειρά.
Όπως είναι φυσικό, αν αυτό επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για μία ιστορική ανακάλυψη, η οποία θα ανατρέψει από αρκετές απόψεις την εικόνα μας για το ηλιακό σύστημα. Γι’ αυτό και αρκετοί αστρονόμοι διάφορων ειδικοτήτων έχουν επικεντρωθεί τους τελευταίους μήνες στην αναζήτησή του, συχνά μάλιστα αναλύοντας δεδομένα τα οποία έχουν προκύψει στο πλαίσιο μελετών με άλλο στόχο.
Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί η εργασία των επιστημόνων από το γαλλικό αστεροσκοπείο, αφού βασίσθηκε σε ένα θεωρητικό μοντέλο το οποίο αναπτύσσει η ομάδα εδώ και δέκα χρόνια για την ανάλυση της πορείας του διαστημοπλοίου Cassini.
Μέχρι να εμφανισθεί η υπόθεση για τον «Πλανήτη Χ» το μοντέλο λάμβανε υπόψη του τη βαρυτική έλξη που ασκούν στο διαστημόπλοιο οι οκτώ γνωστοί πλανήτες, 200 αστεροειδείς και πέντε από τα μεγαλύτερα ουράνια σώματα της ζώνης του Κόιπερ, δηλαδή μιας περιοχής πέρα από τον Πλούτωνα που φιλοξενεί περίπου 100.000 διαστημικούς βράχους,
Όταν ήρθε στο φως η πιθανότητα ύπαρξης ενός ένατου πλανήτη, και με δεδομένο πως οι υπόλοιπες βαρυτικές επιδράσεις δεν μπορούν να εξηγήσουν τις μικρές διαταραχές που εμφανίζονται στην πορεία του σκάφους, οι Γάλλοι επιστήμονες δοκίμασαν να εντάξουν στο μοντέλο διάφορες εναλλακτικές τροχιές του «Πλανήτη Χ».
Μία από αυτές, που τοποθετεί το σώμα σε απόσταση περίπου 90 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων προς την κατεύθυνση του αστερισμό του Κήτους, φαίνεται πως εξηγεί αυτές τις αποκλίσεις.
Όπως είναι φυσικό, οι αστρονόμοι δεν ισχυρίζονται πως απέδειξαν την ύπαρξη του ένατου πλανήτη. Ωστόσο, η μελέτη τους αποτελεί μία ακόμη ένδειξη πως το μυστηριώδες αυτό αντικείμενο βρίσκεται προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Κήτους, αυξάνοντας επομένως τις πιθανότητες να εντοπισθεί από την Dark Energy Camera (DECam).
Με σκοπό την ακριβέστερη μέτρηση της επιτάχυνσης του σύμπαντος, από το 2012 η DECam έχει εγκατασταθεί σε αστεροσκοπείο της Χιλής και «σαρώνει» ένα μέρος του ουρανού στο οποίο περιλαμβάνεται και η περιοχή του αστερισμού του Κήτους.
Επομένως, παρόλο που δεν προοριζόταν για την αναζήτηση αντικειμένων στο ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να ανακαλύψει τον «Πλανήτη Χ».
Εξάλλου, χάρις στην DECam εντοπίσθηκε ένα από τα ουράνια σώματα που, με τον τρόπο κίνησής τους, οι Μπράουν και Μπάτιγκιν κατέληξαν στο συμπέρασμα ύπαρξής του.
Πολλές θεωρίες υπάρχουν για τον σχηματισμό του Ενατου πλανήτη, που κυμαίνονται από την εισβολή του από ένα κοντινό ηλιακό σύστημα μέχρι ότι σχηματίστηκε στο δικό μας ηλιακό σύστημα, αλλά διώχτηκε μακριά σε απόσταση από τον Δία ή τον Κρόνο. Οι επιστήμονες από καιρό πίστευαν ότι το πρώιμο ηλιακό σύστημα άρχισε με τέσσερις πλανητικούς πυρήνες που τράβηξαν όλο το αέριο γύρω τους, σχηματίζοντας τέσσερις πλανήτες αερίου, τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Ο Μπράουν όμως πιστεύει ότι θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν πέντε . Οι συγκρούσεις και οι αποβολές οδήγησαν στο παρόν ηλιακό σύστημα.
Μόλις επιβεβαιωθεί, ο Ενατος Πλανήτης θα κάνει το πλανητικό μας σύστημα τόσο κοινό όσο τα άλλα που έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής. Θα ήταν όπως συμβαίνει και στα άλλα ηλιακά συστήματα σαν το δικό μας, όπου οι περισσότεροι από τους πλανήτες δεν έχουν ενιαίο τροχιακό εύρος και κυμαίνεται από πολύ κοντά στο πολύ μακριά.
Επίσης, οι πιο κοινοί πλανήτες γύρω από άλλα άστρα κυμαίνονται μεταξύ 1 και 10 της μάζας της Γης. Και αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με την ύπαρξη του Ενατου πλανήτη, λέει ο Batygin.
Από το thecuriosityofcat
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου