Καθαρή Δευτέρα κάποιες δεκαετίες πίσω...
Αναμάσχαλα ο χαρταετός....τα φαγητά και ποδαράτο από τα Πατήσια στο ορεινό Γαλάτσι στο "εξοχικό" του θείου που συνήθιζε να λέει την ατάκα του Καραγκιόζη για την παράγκα που έμενε όταν τον ρωτούσαν τι έκανε όταν έβρεχε ....
"...βγαίνουμε έξω όλοι από την παράγκα για να μην βραχούμε..."
Παράγκα είχε ο θείος στο εξ αδιαιρέτου οικόπεδο με τον διπλανό.
Κατσάβραχο ο δρόμος και ανηφοριά με στάσεις και κουτσομπολιό
για το σπίτι του θείου στην αετοράχη.
Εμείς μέναμε στον πολιτισμό δίπλα στην Πατησίων....με το ρέμα
κάτω από το παράθυρο της κουζίνας.
Το Γαλάτσι μέχρι το ΄30 ήταν εξοχή για τους Αθηναίους...στάνες πρόβατα
και καθαρό αέρα όπως έλεγαν.
Λένε ότι το παλάτι στα Τουρκοβούνια διοργάνωνε το κυνήγι της Αλεπούς
με τις έφιππες κυρίες.
Στην Ομορφοκκλησιά (σώζεται) στον Άη Γιώργη δηλαδή στην γιορτή του
γινότανε τριήμερο πανηγύρι και οι βοσκοί μοίραζαν γάλα και τυρί.
Όλα αυτά και άλλα Μικρασιάτικα όμως διηγότανε ο παππούς ο πρόσφυγας
που καθότανε στην κορυφή του μακρόστενου τραπεζιού από τάβλες
του θείου μαραγκού ιδιοκτήτη της παράγκας.
Σαν χωριό βλέπαμε την περιοχή οι μικροί και πηγαίναμε στο ύψωμα
να αμολύσουμε τον χαρταετό.
Αυτοσχέδιοι οι περισσότεροι με αλευρόκολα και χύμα υλικά από τον ψιλικατζή.
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην υπήρχε κάποιος στις μαγικές αυλές που να μην γνώριζε από χαρταετό οπότε έπιανες σειρά.
Γυρνώντας πίσω στην παράγκα με λαβωμένο τον χαρταετό από τις βουτιές
αλλά και χωρίς αυτόν το γλέντι είχε ανάψει...
Εβίβα και τραγούδι και χορός και πρόχειρα μασκαρέματα και τρέχα στον καρβουνιάρη
να γεμίσεις την νταμιτζάνα με τον ξάδερφο επικεφαλής που ήταν της
περιοχής για να μην βάλει σώσμα.
Σουρούπωνε και ευτυχώς είχε κατήφορο για τον γυρισμό στο σπίτι.
-->
Αναμάσχαλα ο χαρταετός....τα φαγητά και ποδαράτο από τα Πατήσια στο ορεινό Γαλάτσι στο "εξοχικό" του θείου που συνήθιζε να λέει την ατάκα του Καραγκιόζη για την παράγκα που έμενε όταν τον ρωτούσαν τι έκανε όταν έβρεχε ....
"...βγαίνουμε έξω όλοι από την παράγκα για να μην βραχούμε..."
Παράγκα είχε ο θείος στο εξ αδιαιρέτου οικόπεδο με τον διπλανό.
Κατσάβραχο ο δρόμος και ανηφοριά με στάσεις και κουτσομπολιό
για το σπίτι του θείου στην αετοράχη.
Εμείς μέναμε στον πολιτισμό δίπλα στην Πατησίων....με το ρέμα
κάτω από το παράθυρο της κουζίνας.
Το Γαλάτσι μέχρι το ΄30 ήταν εξοχή για τους Αθηναίους...στάνες πρόβατα
και καθαρό αέρα όπως έλεγαν.
Λένε ότι το παλάτι στα Τουρκοβούνια διοργάνωνε το κυνήγι της Αλεπούς
με τις έφιππες κυρίες.
Στην Ομορφοκκλησιά (σώζεται) στον Άη Γιώργη δηλαδή στην γιορτή του
γινότανε τριήμερο πανηγύρι και οι βοσκοί μοίραζαν γάλα και τυρί.
Όλα αυτά και άλλα Μικρασιάτικα όμως διηγότανε ο παππούς ο πρόσφυγας
που καθότανε στην κορυφή του μακρόστενου τραπεζιού από τάβλες
του θείου μαραγκού ιδιοκτήτη της παράγκας.
Σαν χωριό βλέπαμε την περιοχή οι μικροί και πηγαίναμε στο ύψωμα
να αμολύσουμε τον χαρταετό.
Αυτοσχέδιοι οι περισσότεροι με αλευρόκολα και χύμα υλικά από τον ψιλικατζή.
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην υπήρχε κάποιος στις μαγικές αυλές που να μην γνώριζε από χαρταετό οπότε έπιανες σειρά.
Γυρνώντας πίσω στην παράγκα με λαβωμένο τον χαρταετό από τις βουτιές
αλλά και χωρίς αυτόν το γλέντι είχε ανάψει...
Εβίβα και τραγούδι και χορός και πρόχειρα μασκαρέματα και τρέχα στον καρβουνιάρη
να γεμίσεις την νταμιτζάνα με τον ξάδερφο επικεφαλής που ήταν της
περιοχής για να μην βάλει σώσμα.
Σουρούπωνε και ευτυχώς είχε κατήφορο για τον γυρισμό στο σπίτι.
Την επομένη κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και με το μυαλό στο Πάσχα
που θα ερχότανε.
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου