Translate

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Έρευνα: οι 3 πιο πειστικοί ψυχοπαθείς στην ιστορία του σινεμά

Ενδεχομένως, όταν το μυαλό μας ταξιδεύει στις ταινίες με τους πιο ψυχοπαθείς χαρακτήρες, να σκεφτόμαστε ασυνείδητα τον Χάνιμπαλ Λέκτερ, τον οποίο είχε υποδυθεί εξαιρετικά ο Άντονι Χόπκινς στη Σιωπή των Αμνών, ή τον Νόρμαν Μπέητς, τον κεντρικό ήρωα στη "Ψυχώ" του Χίτσκοκ. Ωστόσο, σύμφωνα με νέα έρευνα τα ανωτέρω δύο
πρόσωπα δεν αποτελούν ρεαλιστικούς χαρακτήρες ψυχοπαθών.
Μετά από εκτενή έρευνα, ο Βέλγος καθηγητής ψυχιατρικής Samuel Leistedt ξεκαθαρίζει ότι οι πιο ρεαλιστικοί χαρακτήρες ψυχοπαθών, δεν είναι αυτοί που έχουμε στο μυαλό μας. Αντιθέτως, τα πρόσωπα όπως ο Hannibal Lecter, ενδεχομένως να μην είναι καν ψυχοπαθείς.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Tech Insider, η ψυχοπάθεια χαρακτηρίζεται από ποικίλους συνδυασμούς "κρύας καρδιάς" ή "απονιάς" και "ροπής προς τη βία". Οι πιο ακραία ψυχοπαθείς σκοτώνουν χωρίς τύψεις και προκαλούν κακό στα θύματά τους χωρίς να αισθάνονται σχεδόν κανένα συναίσθημα. 
Αυτή είναι “κλασική” ή “ιδιοπαθής” ψυχοπάθεια, αλλά η διαταραχή ορισμένες φορές είναι πιο συγκεκαλυμμένη και μπορεί να εκδηλωθεί χωρίς την παρουσία βίας. 
Με βάση όλα τα παραπάνω, ο καθηγητής Leistedt αποφάσισε να ανακαλύψει ποιοι χαρακτήρες στην ιστορία του σινεμά συγκεντρώνουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που οδηγούν στη διάγνωση ψυχοπάθειας, με τον καλύτερο τρόπο. Έτσι, με μία δεκαμελή ομάδα, παρακολούθησε πάνω παραπάνω από 400 ταινίες σε διάρκεια τριών ετών, οι οποίες κάλυπταν περίοδο από το 1915 έως το 2010.
Η ομάδα σε όλες αυτές τις ταινίες, εντόπισε 126 χαρακτήρες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ψυχοπαθείς, εκ των οποίων οι 105 είναι άνδρες. Μετά από ανάλυση ειδικών, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες ήταν πιο σύνηθες να υποδύονται χειριστικούς/χειραγωγικούς (48%) και δευτερεύοντες (71%) υποτύπους ψυχοπαθών. Στους άνδρες, ήταν πιο κοινοί οι πρωτοτυπικοί και οι δευτερεύοντες υπότυποι, 
Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο από την έρευνα των ειδικών, είναι ενδεχομένως η κατάταξη όλων των χαρακτήρων που ανέλυσαν, αναλόγως ρεαλισμού της απεικόνισής τους από τον εκάστοτε ηθοποιό. Ιδού λοιπόν, οι 3 πιο πειστικοί ψυχοπαθείς που εμφανίστηκαν στη μεγάλη οθόνη, σύμφωνα με την επιστήμη.

1: Anton Chigurh στο No Country for Old Men (2007)



Έρευνα: οι 3 πιο πειστικοί ψυχοπαθείς στην ιστορία του σινεμά

Ο Javier Bardem παίρνει την πρωτιά με τον ρόλο του Anton Chigurh στην ταινία No Country for Old Men. Όπως σημειώνει η ερευνητική ομάδα, προσεγγίζει τη δολοφονία με μία αλλόκοτη αίσθηση ομαλότητας, απολύτως χαρούμενος να σκοτώσει, και χωρίς να υπάρχει κάποια έκφραση στο πρόσωπο, ούτε μία σύσπαση. 
“Φαίνεται να είναι αποτελεσματικά άτρωτος και ανθεκτικός σε οποιαδήποτε μορφή συναισθήματος ή ανθρωπιάς”, γράφει ο Leistedt.

2: Hans Beckert στο M (1931)



Έρευνα: οι 3 πιο πειστικοί ψυχοπαθείς στην ιστορία του σινεμά

O ηθοποιός Peter Lorre ως Hans Beckert στην παλιά, ασπρόμαυρη ταινία M δολοφονεί μικρά κορίτσια. Σύμφωνα με τον καθηγητή Samuel Leistedt, ο Lorre φέρνει στη ζωή έναν άνδρα που βασανίζεται από μία παρόρμηση να δολοφονεί παιδιά με τελετουργικό τρόπο, και έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά ενός "κυνηγού παιδιών".
Ο χαρακτήρας, ο οποίος εξωτερικά είναι αδιάφορος αλλά εσωτερικά διεστραμμένος, αν ήταν πραγματικός το πιθανότερο θα ήταν να διαγνωστεί ως "ψευδοψυχοπαθείς" (υποτύπος ψυχοπάθειας γνωστή και ως "κοινωνιοπάθεια"). “Η σκληρότητά του παραπέμπει επίσης σε ψύχωση, προσθέτει”.

3: Henry Lee Lucas στο Henry: Portrait of a Serial Killer (1986)



Έρευνα: οι 3 πιο πειστικοί ψυχοπαθείς στην ιστορία του σινεμά

O Henry Lee Lucas είναι ένας άνθρωπος από το Τέξας ο οποίος ομολόγησε εκατοντάδες δολοφονίες σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Η ταινία δείχνει την ασταθή ζωή αυτού του κατά συρροή δολοφόνου, με τον Michael Rooker στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο καθηγητής ψυχιατρικής Samuel Leistedt λέει πως ο τρόπος με τον οποίο ο Rooker υποδύεται τον Henry Lee Lucas, τον καθιστά έναν κλασικό, ιδιοπαθή ψυχοπαθή, καθώς παρουσιάζεται να έχει αδυναμία να προγραμματίσει μακροπρόθεσμα, έχει ταραχώδη προσωπική ζωή και κακές οικογενειακές σχέσεις.
Γενικά, η ερευνητική ομάδα καταλήγει πως με το πέρασμα των ετών και καθώς οι γνώσεις μας γύρω από την ψυχοπάθεια εμπλουτίζονται, οι ηθοποιοί που καλούνται να υποδυθούν ψυχοπαθείς κάνουν όλο και καλύτεροι δουλειά. Ωστόσο, ακόμα "οι περισσότεροι κακοποιοί με ψυχοπάθεια στην ποπ λογοτεχνία και κουλτούρα, ακολουθούν περισσότερο το κλασικό στερεότυπο του κακού".
-->
Με λίγα λόγια, οι πολλοί "ψυχοπαθείς" χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένων των Patrick Bateman (American Psycho), Norman Bates (Psycho), και Hannibal Lecter (Σιωπή των Αμνών), μπορεί να είναι διασκεδαστικοί ή τρομακτικοί αλλά τα γνωρίσματα των χαρακτήρων τους δεν ταιριάζουν αρκετά στο καλούπι των ψυχοπαθών.
Από το pathfinder

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου